Τα Γνωρίζετε Αυτά για την Παναγία μας; – Ομολογία Αγίου Παϊσίου

       Η Παναγία, η Πολυύμνητος όπως έλεγε ο Γέροντας Ιωαννίκιος Ανδρουλάκης,  όταν μπήκε στο Ναό ήταν τριών ετών· έμεινε στο ιερό δώδεκα χρόνια, δεκαπέντε ετών· τρεις μήνες αφού βγήκε από το ιερό μέχρι τον Ευαγγελισμό και  εννέα μήνες κυοφορία, δεκαέξι ετών γεννά τον Χριστό. Έζησε με τον Χριστό τριάντα δύο χρόνους, άρα σαρανταοκτώ ετών ζει την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Έζησε μετά απ’ την Πεντηκοστή άλλα έντεκα χρόνια και εκοιμήθη στη Γεσθημανή, σε ηλικία πενήντα εννέα ετών.

 

                                  ~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

Τα Βάϊα αδερφοί, όπως και φοίνικας είναι σύμβολα της αθανασίας.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, τρεις μέρες πριν την κοίμησή της Παναγίας, της προσκομίζει ένα κλαδί φοίνικα και την πληροφορεί ότι σε τρεις ημέρες θα ανερχόταν στους ουρανούς.! Λίγο πριν φύγει η Παναγία από τούτον τον κόσμο, έκανε μια και μοναδική διδασκαλία, αν και ήταν πάντα σιωπηλή.  Είπε το εξής :

“Η ζωή αυτή είναι εμπόριο κι ο άνθρωπος μοιάζει με έμπορο.

Μακάριος εκείνος που θα εμπορευθεί σωστά το χρόνο της ζωής του”

~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

        Επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.

       Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.

      Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί δε με τους Αποστόλους ήλθαν και τρεις Έλληνες, ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος. Κανένα άλλο έθνος πέρα του Ελληνικού, δεν αντιπροσωπεύτηκε στην κηδεία της Παναγίας, τιμής ένεκεν του ρόλου που θα παίξει το έθνος μας, μετά τον μεγάλο γενικό πόλεμο…

~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

 Όταν εισήλθε η Παναγία στον παράδεισο μετά την κοίμησή της, από μπροστά της παρέλαυσαν όλοι οι Άγιοι και τους ευλόγησε. Όταν όμως πέρασαν από μπροστά της οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, τότε σηκώθηκε από τον θρόνο της και τους ασπάστηκε.! Βλέπετε, ότι η εντολή του Θεού “Τίμα τον πατέρα και την μητέρα σου”, έχει ισχύ και στον παράδεισο.!

 

~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

       Όταν η Παναγία εκοιμήθη και ήρθε ο Χριστός να πάρει την ψυχή της, ζήτησε η ίδια από τον Κύριο, πριν αναληφθεί στον Ουρανό, να πάει να δει την κόλαση. Έτσι άγγελοι την πήραν, την διακόνησαν και την ξενάγησαν στην κόλαση. Η Παναγία εκεί βρήκε πολλές κολάσεις και της εξηγούσαν οι άγγελοι σε κάθε μία απ’ αυτές τι είδους αμαρτίες έκαναν οι ψυχές που βρίσκονταν εκεί. Και για όλον τον κόσμο τον αμαρτωλό, που έκαναν πάσης φύσεως αμαρτήματα, βρήκε η Παναγία κάποια ελαφρυντικά να πει και να παρακαλέσει τον Κύριό μας να κρίνει επιεικώς.

      Έφτασε όμως και σε μια κόλαση, που βρήκε μια μεγάλη τάξη ανθρώπων, που είχαν τις γλώσσες τους κρεμασμένες και βγαλμένες έξω! Ρώτησε η Παναγία τους αγγέλους: “Εδώ ποιοί είναι;”  Εδώ είναι οι βλάσφημοι, απάντησαν εκείνοι. Η Παναγία τότε έβαλε το κεφάλι κάτω και προχώρησε, χωρίς να πει κουβέντα! Δεν βρήκε κάποιο λόγο ελαφρυντικό σ΄ αυτούς τους ανθρώπους για να παρακαλέσει τον Χριστό μας. Για όλους κάτι είπε, αλλά για τους βλάσφημους, δεν είπε τίποτα.

    ~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

     Η Θεοτόκος ακολούθησε τον Ιησού σ’ όλες τις ευαγγελικές Του οδοιπορίες κατά τη διάρκεια της δημόσιας ζωής Του, μετά τη βάπτισή Του. Είχε όμως πάντοτε σιωπηλή παρουσία και κινιόταν με υπακοή και πλήρη εμπιστοσύνη στον Θεάνθρωπο Κύριο και Υιό της. Μας δίδει ένα άλλο πρότυπο ομορφιάς και μας διδάσκει με τον βίο της πάμπολλα. Αυτό διότι: ακούει (Άκουσον θύγατερ…), ακούει τον λόγο του Θεού και παραμένει πιστή σ” αυτόν. 

 

 

    Από τη στιγμή του Ευαγγελισμού της μέχρι το Σταυρό, από τη στιγμή που αντηχεί το “Δόξα εν Υψίστοις…” των αγγέλων, τότε που ο Συμεών της λέει στην Υπαπαντή τα όσα αναφέρονται στον Υιό της, αλλά και καθ΄ όλη την επίγεια πορεία του Ιησού βρίσκεται πάντα διακριτικά κοντά Του, ακούει τον Λόγο Του και τα βάζει όλα μέσα στην καρδία της, ακόμα και μέχρι το φρικτό Σταυρό, που ο Υιός της της απευθύνει τις τελευταίες λέξεις «γύναι, ιδού ο υιός σου». 

        Αλλά είναι και η πρώτη που μαζί με τις Μυροφόρες πληροφορείται την Ανάσταση. Μας διδάσκει λοιπόν ότι ομορφιά είναι να έχει κανείς τα ώτα της ψυχής του αφιερωμένα στο Θεό, μακριά από τις Σειρήνες του κόσμου και κάθε τι που προκαλεί σύγχυση.

~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

 

Ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης έγραψε: 

« Άρπαζε εις την αγκαλιά σου την Εικόνα της Παναγίας ως να είναι ζώσα η Παναγία, ωσάν την μανούλα σου όταν ήσουν μικρή. Λέγε της όλον τον πόνον σου και βρέχε την με τα δάκρυά σου τα καθαρά και θα εξαντλής παράκλησι συνεχή.  Η Παναγία είναι η μεγαλυτέρα ασφάλεια του ανθρώπου… Και είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να κάνει ευχή και να μην ανακαλύψει την Παναγία μέσα εις την ζωήν του…»

 

~    ~    ~        ~  ~  ~      ~  ~ ~ 

 

Ομολογία Αγίου Παϊσίου:

 

      ΤΙ ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ !
Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;
– Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας, όποτε δεν έχουµε µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.
Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας µε έστειλε ένας Προιστάµενος να πάω ένα γραµµα στην Μονή Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιαµιση ώρα µε τα πόδια.Ήµουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα στα δύο• µέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ηµέρα της Μεταµορφώσεως έτρωγα, και µετά µέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.

     Έφυγα λοιπόν αμέσως µετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω μαζί µου λίγο παξιμάδι. Έφθασα στην Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιμένω το καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευμα, αλλά αργούσε να έρθη. Άρχισα εν τω µεταξύ να ζαλίζωµαι. Πιό πέρα είχε µια στοίβα από κορμούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα µε τον λογισµό µου: «Ας πάω να καθήσω εκεί που είναι λίγο απόµερα, για να µη µε δη κανείς και αρχίση να µε ρωτάει τι έπαθα».

     Όταν κάθησα, µου πέρασε ο λογισµός να κάνω κομποσχοίνι στην Παναγία να µου οικονομήση κάτι.Αλλά αµέσως αντέδρασα στον λογισµό και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγματα θα ενοχλής την Παναγία;». Τότε βλέπω μπροστά µου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωμί, δύο σύκα και ένα μεγάλο τσαµπι σταφύλι. «Πάρε αυτά, µου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε. Ε, τότε διαλύθηκα, µε έπιασαν τα κλάματα, ούτε ήθελα να φάω πιά …..

ΠΑ , ΠΑ! ΤΙ ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ!
ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ!
ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟ!

 

 Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης 

 

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο