Γνωρίζουμε τα Νοήματα και τους Συμβολισμούς της Γεννήσεως του Θεανθρώπου; (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος –  Απόσπασμα από

«Λόγος εἰς τὸ γενέθλιον τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»

 

«Ποιον λοιπόν εγέννησε η Παρθένος;  Ποιον;

    Τον δημιουργό της κτίσεως. Κι αν εσύ σωπαίνεις, η φύση το βροντοφωνάζει. Τον εγέννησε λοιπόν με τον τρόπο που ο Ίδιος θέλησε να γεννηθεί. Στη φύση δεν υπήρχε η δυνατότητα μιας τέτοιας γεννήσεως. Εκείνος όμως, σαν κύριος της φύσεως, επινόησε τρόπο γεννήσεως παράδοξο. Κι έδειξε έτσι ότι, και άνθρωπος που έγινε, δεν γεννήθηκε σαν άνθρωπος, μα όπως μόνο σε Θεό ταιριάζει. Εκείνος που έπλασε τον Αδάμ από παρθένα γη, εκείνος που από τον Αδάμ κατόπιν έκαμε γυναίκα, γεννήθηκε σήμερα από παρθένο κόρη που νίκησε τη φύση, ξεπερνώντας τον νόμο του γάμου.

     Ο Αδάμ, τότε, χωρίς να έχει γυναίκα, γυναίκα απέκτησε. Η Παρθένος τώρα, χωρίς να έχει άνδρα, άνδρα γέννησε. Και γιατί έγινε αυτό; Να γιατί: Οι γυναίκες είχαν ένα παλιό χρέος προς τους άνδρες, αφού από τον Αδάμ είχε βλαστήσει γυναίκα χωρίς τη μεσολάβηση άλλης γυναίκας. Γι’ αυτό η Παρθένος σήμερα, ξεπληρώνοντας στους άνδρες το χρέος της Εύας, γέννησε χωρίς άνδρα, δείχνοντας έτσι την ισοτιμία της φύσεως. Σώος έμεινε ο Αδάμ μετά την αφαίρεση της πλευράς του. Αδιάφθορη έμεινε κι η Παρθένος μετά τη γέννηση του βρέφους. Αλλά πρόσεξε και κάτι ακόμη: Δεν έπλασε ο Κύριος κάποιο άλλο σώμα για να εμφανισθεί στη γη. Προσέλαβε το σώμα του ανθρώπου για να μη φανεί ότι περιφρονεί την ύλη από την οποία δημιουργήθηκε ο Αδάμ. Ήρθαν έτσι, Θεός και άνθρωπος, σε μυστική ένωση. Κι ο διάβολος, που είχε υποδουλώσει τον άνθρωπο, τράπηκε σε φυγή.

      Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, αλλά γεννιέται σαν Θεός. Αν προερχόταν, όπως εγώ, από ένα κοινό γάμο, πολλοί θα θεωρούσαν απάτη τη γέννηση του. Γι’ αυτό γεννιέται από παρθένο. γι’ αυτό διατηρεί τη μήτρα της άθικτη. γι’ αυτό διαφυλάττει την παρθενία της ακεραία: για να γίνει ο παράξενος τρόπος της γεννήσεως αιτία ακλόνητης πίστεως. Τί άλλο μένει να πω; Δημιουργό και φάτνη βλέπω… Βρέφος και σπάργανα… Λεχώνα παρθένο, περιφρονημένη. Φτώχεια πολλή… Ανέχεια πολλή… Είδες όμως τί πλούτος μέσα στη μεγάλη φτώχεια; Ο πλούσιος πτώχευσε για χάρη μας. Δεν έχει ούτε κρεβάτι ούτε στρώμα. Μέσα σε φάτνη ταπεινή τον έχουν αποθέσει… Ω φτώχεια, πλούτου πηγή! Ω πλούτε αμέτρητε, κρυμμένε μες στη φτώχεια! Μέσα στη φάτνη κείτεσαι, και την οικουμένη σαλεύεις. Μέσα σε σπάργανα τυλίγεσαι, και σπας τα δεσμά της αμαρτίας. Λέξι ακόμη δεν άρθρωσες, και δίδαξες τους μάγους τη θεογνωσία. «Τί είπω ή τί λαλήσω;» Να βρέφος σπαργανωμένο. Να η Μαρία, μητέρα και παρθένος μαζί. Να ο Ιωσήφ, πατέρας τάχα του παιδιού.

     Εκείνη η γυναίκα, αυτός ο άνδρας. Νόμιμες οι ονομασίες, αλλά χωρίς περιεχόμενο. Ο Ιωσήφ μνηστεύθηκε μόνο την Μαρία, και το Άγιο Πνεύμα την επισκίασε. Έτσι, γεμάτος απορία, δεν ήξερε τι να υποθέσει για το βρέφος: Να πη πως ήταν καρπός μοιχείας δεν τολμούσε. Να προφέρει  λόγο βλάσφημο κατά της Παρθένου δεν μπορούσε. Ούτε πάλι δεχόταν το παιδί σαν δικό του, γιατί του ήταν άγνωστο το πώς και από ποιον γεννήθηκε. Αλλά να που πάνω στη σύγχυση του παίρνει απάντηση από τον ουρανό, με τη φωνή του αγγέλου: «Μη φοβού, Ιωσήφ το γαρ γεννώμενον εξ αυτής εκ Πνεύματός εστίν αγίου» (Ματθ. 1, 20).

     Και φανέρωσε έτσι σ’ εκείνον και σε μας ότι το Άγιο Πνεύμα επισκίασε την Παρθένο. Γιατί όμως ο Χριστός θέλησε να γεννηθεί από παρθένο αφήνοντας αβλαβή την παρθενία της; Να γιατί: Κάποτε ο διάβολος εξαπάτησε την παρθένο Εύα. Τώρα ο άγγελος έφερε το λυτρωτικό μήνυμα στην παρθένο Μαριάμ. Κάποτε η Εύα ξεστόμισε λόγο που έγινε αιτία θανάτου. Τώρα η Μαρία γέννησε τον Λόγο που έγινε αιτία αιώνιας ζωής. Ο λόγος της Εύας έδειξε το δέντρο που έβγαλε τον Αδάμ από τον παράδεισο. Ο Λόγος της Μαρίας έδειξε τον Σταυρό που έβαλε τον Αδάμ πάλι στον παράδεισο». 

 

 

 

       Σε λίγες  ημέρες θα εορτάσουμε τη Γέννηση του Θεανθρώπου εν μέσο παγκόσμιων γεγονότων και δοκιμασιών που απειλούν την υγεία των ανθρώπων, αλλά και την Πίστη μας την Αγία που δοκιμάζετε σκοπίμως και δολίως για άλλη μία φορά. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε για γρήγορη ειρήνη και την απρόσκοπτη συμμετοχή των πιστών  στις Ιερές Ακολουθίες των Άγιων ημερών των Χριστουγέννων, καθώς και στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, την πηγή ζωής και δύναμης ψυχικής και σωματικής για κάθε Ορθόδοξο χριστιανό.

 

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού

Φώτισε τους Ιεράρχες μας!

Δώσε δύναμη Πίστεως σε Κλήρο και λαό!

Στερέωσε τη Πίστη μας! και

Συγχώρεσε μας τους αμαρτωλούς Σου δούλους!

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 

                                                                                                                     osiosxatziananias.gr

 

 

 

 

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο