Θυμόμαστε ποιος Πραγματικά Είναι ο Χριστός και τι Μπορεί να Κάνει για Εμάς;
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2020. Κυριακής μετά τα Φώτα. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Γρηγόριος ο Επίσκοπος Νύσσης. Ο Όσιος Δομετιανός ο Επίσκοπος Μελιτηνής. Άγιος Μαρκιανός ο Πρεσβύτερος Οικονόμος Μεγάλης Εκκλησίας. Ο Όσιος Αμμώνιος.. Ευαγγέλιο: Κατά Ματθαίο, δ΄12-17. Η αρχή της διακονίας στη Γαλιλαία. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εφεσίους, δ΄ 7-13. Η ενότητα του Σώματος του Χριστού.
Ευαγγελικό Κήρυγμα
«Ο καταβάς Αυτός εστί και ο αναβάς».
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού που κατέβηκε με την ενανθρώπιση Του στη γη μας, είναι αυτός ο ίδιος που με την Ανάληψη Του ανέβηκε στα ύψη του ουρανού, στα δεξιά του θρόνου του ουράνιου Πατέρα. Ο Ιησούς ο λυτρωτής μας «ἔκλινεν οὐρανούς και κατέβη» (Ψαλμ. ιζ´ 10) γεμάτος αγάπη, ήρθε κοντά μας ως διδάσκαλος, ως αδελφός, ακόμη και ως Ιατρός. Μας μίλησε με ένα γνήσιο ενδιαφέρον και μας πρόσφερε την αλήθεια. Μας έδειξε ποιος είναι ο πνευματικός κόσμος, τι σημαίνει ζωή, τι σημαίνει θάνατος.
Όπως ο πατέρας με πολύ αγάπη διδάσκει και καθοδηγεί το παιδί του έτσι και ο Θεάνθρωπος Κύριος μας, μας μίλησε με τόνο γλυκό και με γλώσσα αγνή φανερώνοντας μας ακριβώς, αυτές τις αλήθειες που λαχταρά η ψυχή μας και έχει απόλυτη ανάγκη η ύπαρξη μας. Ταυτόχρονα μας παραστάθηκε ως αδελφός, πόνεσε όταν είδε παραλυτικούς, τυφλούς και άλλους αρρώστους πολλούς και εθεράπευσε αυτούς. Συμμερίστηκε τον πόνο της χήρας που βάδιζε βαριά θλιμμένη πίσω από το φέρετρο του μονάκριβου παιδιού της «ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ» (Λουκ. ζ´ 13) ανέστησε το νεκρό παιδί της. Δάκρυσε όταν σταμάτησε μπροστά στο μνήμα του νεκρού Λαζάρου και «φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασε· Λάζαρε, δεῦρο ἔξω» (Ιωάν. ια´ 43).
Πρόσφερε σε πολλούς ανθρώπου τη θεραπεία, γέμισε τη γη μας με θαύματα αγάπης και το πιο μεγάλο, ο Κύριος Ιησούς μας παραστάθηκε ως γιατρός των ψυχών μας. Έπλυνε και θεράπευσε όχι μονάχα τα τραύματα του σώματος, αλλά και τα βαριά τραύματα της ψυχής μας. Το σκεφτόμαστε αυτό; Ο Χριστός για να θεραπεύσει τα τραύματα της ψυχής μας, δεν χρησιμοποίησε βότανα και φάρμακα, πρόσφερε το ίδιο το αίμα Του. Με αυτό το θείο και ατίμητο φάρμακο μας καθάρισε από κάθε αμαρτία.
Ο εκλεκτός μαθητής Του ο Απόστολος Πέτρος μας τονίζει «οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου, ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ» (Α´ Πέτρ. α´ 18,19). Είναι ο μοναδικός γιατρός που έδωσε τον ίδιο τον Εαυτόν του για την άρρωστη και αμαρτωλή ανθρωπότητα. Ο Χριστός που κατέβηκε στη γη, είναι ο ίδιος που ζει αιώνια στον ουρανό.
Έτσι ο λυτρωτής μας, ο διδάσκαλος μας, εξακολουθεί να μας διδάσκει με το Άγιο Πνεύμα, που βρίσκεται ανάμεσα μας και ζει στην Εκκλησία μας, και μας οδηγεί «εἰς πᾶσαν την ἀλήθειαν» (Ιωάν. ιστ´ 13). Ο Ίδιος μας βεβαίωσε ότι το Πνεύμα το Άγιο δεν θα διδάξει κάτι το ξεχωριστό και ξένο προς την δική Του διδασκαλία, αλλά θα φανερώσει πληρέστερα το δικό Του θέλημα. «Οὐ γάρ λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν» (Ιωάν. ιστ´ 13, 15).
Ακόμη, εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος μας αδελφός, που ξέρει τους πόνους μας και τους βλέπει και αναλαμβάνει να μεσιτεύσει για μας και να ικετεύσει στο θρόνο του ουράνιου και αιώνιου Πατέρα. Ο απόστολος Παύλος μας το τονίζει ιδιαίτερα αυτό: «Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν». Δεν έχουμε ως εκπρόσωπό μας αρχιερέα, που αγνοεί τις αδυναμίες μας και τις δυσκολίες μας. Ο δικός μας μεσίτης μας ξέρει πολύ καλά, γιατί έζησε ανάμεσά μας. Είναι «πεπειραμένος κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρίς ἁμαρτίας» (Ἑβρ. δ´ 15). Επειδή μας ξέρει, γι’ αυτό και μπορεί να μας κατανοήσει και να μας βοηθήσει. Και ικετεύει ακατάπαυστα στον θρόνο της χάριτος για μας τους αδύνατους ανθρώπους.
Αδελφοί μου.
Όμως όχι μόνο ως αδελφός, αλλά και ως γιατρός εξακολουθεί να μας προσφέρεται. Εκεί στον ουράνιο θρόνο του βρίσκεται με την ιδιότητα του αρνίου και στέκεται «ὡς ἐσφαγμένον» (Αποκάλ. ε´ 6). Φέρνει τα ίχνη της αιματηρής προσφοράς του. Και το αίμα του αυτό το παρουσιάζει στον Πατέρα «ἱλασμόν ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν» (Α´ Ιωάν. β´ 2). Και στη γη χύνει το αίμα του, στο άγιο Ποτήριο της θείας Ευχαριστίας, και από εκεί στις ψυχές μας για να τις αναγεννήσει και να τις τονώσει στην καινούργια ζωή της μετάνοιας και του αγιασμού. Αμήν!
π. Ρ.Ε.
εικόνες από το διαδίκτυο