Τι Είναι η Ορθοδοξία και Πόσο Ορθόδοξοι Είμαστε!
Κυριακή 8 Μαρτίου 2020. Κυριακής της Ορθοδοξίας. Α’ Κυριακή των Νηστειών. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Όσιος Θεοφύλακτος ο Επίσκοπος Νικομήδειας. Ο Άγιος Ερμής ο Απόστολος. Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννη α΄ 44-52. Ο Ιησούς καλεί το Φίλιππο και το Ναθαναήλ. Απόστολος Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, ια΄ 32-40. Άνθρωποι πίστης.
Κήρυγμα
Τι είναι η Ορθοδοξία;
Αγαπητοί μου αδελφοί
Η Ορθοδοξία που εορτάζουμε την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η ορθοπραξία, η παράδοση, η βίωση και η διατήρηση δύο μεγάλων και ιεροτάτων πραγμάτων. Πρώτον της αλήθειας η οποία ακούστηκε πριν 2000 περίπου χρόνια σε μια ιστορική, ιερή γωνιά της γης. Στη Γαλιλαία, στην Τιβεριάδα, στο Όρος. Από Εκείνον που ήταν η Αλήθεια. Η ενσάρκωση της Αλήθειας. Που ήλθε για να φέρει την αλήθεια, σε ένα κόσμο που ζούσε στην άγνοια, στο σκοτάδι, στο ψέμα και στην ειδωλολατρία.
«Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον,
ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία». (Ιωάν. ΙΗ’ 37).
Αυτήν την αλήθεια κήρυξε με μοναδική αυταπάρνηση επί τρία χρόνια. Και τέλος θυσιάστηκε γι’ αυτήν την αλήθεια. Και αυτή η αλήθεια έμεινε και θα μένει εις τους αιώνας των αιώνων. Την παρέδωσε και την άφησε σε άγιες υπάρξεις. Σε απλές και άδολες καρδιές. Σε δυνατά και καινούργια δοχεία. Σε γερά ασκιά. Στους δώδεκα, στους εβδομήκοντα και σε άλλους περισσότερους μαθητές. Εκείνοι δέχθηκαν την αλήθεια. Έζησαν σύμφωνα με την αλήθεια εκείνη. Κήρυξαν και σκόρπισαν παντού την αλήθεια και θυσιάστηκαν γι’ αυτήν την αλήθεια. Είναι μεγάλη δύναμη, η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο είναι η αλήθεια. Σαν το σπόρο που χάνεται και πεθαίνει, ζωοποιείται και πολλαπλασιάζεται.
Αλλά και από τα πρώτα της βήματα και αργότερα και δια μέσου των αιώνων η αλήθεια πολεμήθηκε. Δοκιμάσθηκε. Κινδύνευσε από φίλους και εχθρούς από λαϊκούς και κληρικούς, από απλούς πολίτες και αυτοκράτορες. Κινδύνευσε από τους διάφορους αιρετικούς, των πρώτων και μετέπειτα αιώνων. Για πολλούς αλλοιώθηκε και χάθηκε η αλήθεια, δηλαδή για τους αιρετικούς οι οποίοι επέμεναν και τελικά έμειναν στην αίρεση.
Αλλά υπήρξαν και οι περιπτώσεις που η αλήθεια βρισκόταν ακέραιη, αναλλοίωτη στα στήθη πολλών παιδιών της, εραστών της αλήθειας. Της πραγματικότητας. Αυτοί αγωνίστηκαν σκληρά, έκαναν αγώνες μακροχρόνιους και με θυσία και της ζωής τους ακόμη υπέρ της διατηρήσεως της ορθής πίστεως. Αυτό πέτυχαν. Η αλήθεια διατηρήθηκε και έμεινε. Έφτασε μέχρι και σήμερα. Ώστε να είμαστε εμείς Ορθόδοξοι και να παραμένουμε Ορθόδοξοι, δηλαδή πιστή στην Ορθόδοξη πίστη. Αλλά θα τα καταφέρουμε με τόσο πόλεμο και τόσο διαστρέβλωση της πίστεως μας. Ώστε εμείς να είμαστε Ορθόδοξοι. Να θυμόμαστε και να γιορτάζουμε τους αγώνες και τις νίκες και το θρίαμβο της Ορθοδόξου πίστεως.
Δεύτερον Ορθοδοξία είναι η παράδοση, η βίωση και η διατήρηση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Εκείνο που έγινε στο ιστορικό υπερώο. Στο υπερώο της Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια ενός δείπνου. Τότε που πρωτοακούστηκαν τα λόγια εκείνα «Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου…» (Ματθ. ΚΣΤ’ 26). Και στη συνέχεια «Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών» (Ματθ. ΚΣΤ’ 27, 28).
Και μετά από λίγο, πρόσθεσε. Αυτό που έκανα, να το επαναλαμβάνετε και σεις για να με θυμάστε. «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» (Α’ Κορινθ. ΙΑ’ 24). Και εκείνοι πιστοί στην εντολή του Αργηγού τους το έκαναν. Συχνά, σχεδόν κάθε μέρα. Με απλότητα, με αγάπη και πόθο. Και το παρέδωσαν στους διαδόχους και συνεχιστές τους. Και το τελούσαν κάποτε με κίνδυνο και της ζωής τους ακόμη. Και αυτό έθρεψε γενιές και γενιές πιστών δια μέσου των αιώνων. Χιλιάδες και εκατομμύρια.
Και από γενιά, σε γενιά αυτό παραδίδεται. Και φτάνει μέχρι εμάς σήμερα. Ώστε συχνά – πυκνά και σήμερα από χιλιάδες ιερατικά χείλη να ακούγονται τα ίδια εκείνα λόγια του Λυτρωτή. «Λάβετε, φάγετε…. Πίετε εξ αυτού πάντες».
Το μυστήριο αυτό κινδύνευσε. Όπως η αλήθεια έτσι και το μυστήριο. Εκεί όπου τελικά αλλοιώθηκε η αλήθεια, αλλοιώθηκε και χάθηκε και το μυστήριο. Δόξα τω Θεώ όμως που διατηρήθηκε όπως ο Χριστός το παρέδωσε δια μέσου των αιώνων στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας.
Αγαπητή μου αδελφοί.
Αυτά τα δύο, την Αλήθεια και τη Χάρη τα κληρονομήσαμε και εμείς. Τα παραλάβαμε δια μέσου των αιώνων. Είμαστε όμως οι καλοί κληρονόμοι, αληθινά Ορθόδοξοι; Κατέχουμε την αλήθεια, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, των αποστόλων, των μαρτύρων, των πατέρων; Ζούμε σύμφωνα με την αλήθεια; Τρεφόμαστε με τη χάρη των Μυστηρίων; Ασκούμε την πραγματική αγάπη προς τους αδελφούς μας; Εκπροσωπούμε σε ένα κόσμο συγχύσεως, διαφόρων αιρέσεων και ποικίλης νεοειδωλολατρίας αληθινά την ορθοδοξία; Είμαστε δοχεία που κρατάμε την ορθόδοξη πίστη και ζωή; Οι καρδιές μας είναι ιερά Αρτοφόρια που ζουν και φυλάνε την αλήθεια και τη χάρη ως ιερά και άγια Παρακαταθήκη; Αυτό θα είναι και ο καλύτερος εορτασμός της σημερινής ημέρας, της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Ορθοδοξία, αλλά και ορθοπραξία. Αμήν!
π. Ε.Ρ.
Εικόνες από το διαδίκτυο