Άγιος Γεώργιος, ο Μόνος… Αυτόκλητος Μάρτυρας!
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018, η Εκκλησία μας εορτάζει την Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου και την Ανάμνηση Εγκαινίων του Ιερού Ναού Του στη Λύδδα της Ιόππης (Παλαιστίνη).
Το Κήρυγμα
Τοις Αγίοις τοις εν τη γη αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.
Αδελφοί μου, όλος ο ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος πιστεύει ότι στους Αγίους αλλά και στους μάρτυρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας την ξεχωριστή χάρη και θέση, την έχει ο σημερινός εορταζόμενος Άγιος Γεώργιος.
Είναι εκείνος που ομολόγησε με παρρησία το Χριστό, χωρίς φόβο, χωρίς δισταγμό, χωρίς κόμπλεξ. Εδώ όμως θα μπορούσε κάποιος να πει, και οι άλλοι μάρτυρες και Άγιοι το ίδιο δεν έκαναν; Ναι! Το ίδιο έκαναν! Αλλά ο Άγιος που τιμάτε σήμερα είχε μια ιδιαιτερότητα. Ποια είναι αυτή η λεπτομέρεια που τον χαρακτηρίζει Τροπαιοφόρο και Μεγαλομάρτυρα. Είναι ότι δεν τον καταδίκασε και δεν τον κατέδωσε κανείς στον μεγάλο χριστιανοκτόνο και αυτοκράτορα Διοκλητιανό, ώστε να ακολουθήσει τα φρυκτά μαρτύρια του.
Ο Άγιος Γεώργιος βλέποντας τα μαρτύρια και τις αδικίες τις οποίες γινόντουσαν για τους χριστιανούς και θέλοντας να βοηθήσει τους χριστιανούς αλλά και τον ίδιο τον αυτοκράτορα πηγαίνει με παρρησία και του λέει: «Αν θέλεις, βασιλιά μου, να πάει μπροστά η αυτοκρατορία και να δοξαστείς και εσύ, πρέπει να αφήσεις ελεύθερο κάθε πολίτη της αυτοκρατορίας να πιστεύει σε όποιο Θεό θέλει και όπως θέλει, αρκεί να μην πειράζει και να μην αδικεί του άλλους».
Με αυτά του τα λόγια, ο Άγιος Γεώργιος ομολόγησε την πίστη του, στον αυτοκράτορα και τύραννο Διοκλητιανό. Ο Άγιος γνώριζε πολύ καλά ότι δεν θα δεχόταν αυτά τα λόγια, αλλά και ότι τον ίδιο θα τον οδηγούσε σε φρικτά βασανιστήρια.
Στον εσπερινό τον οποίο κάναμε χθες Παρασκευή, την παραμονή της εορτή του, ψάλαμε σε ένα τροπάριο, «χαίρεις αυτοκινήτεις ορμαίς προς τους αγώνας αντρικώς προσεχώρισας».
Ο Άγιος Γεώργιος μπροστά στο χριστιανικό του καθήκον να ομολογήσει την αλήθεια, το σωστό, και τις αδικίες που γινόντουσαν για τους χριστιανούς εκείνη την εποχή, δεν υπολόγισε πως θα χάσει το μέλλον του που ήταν το λαμπρό αστέρι του ρωμαϊκού στρατού. Δεν σκέφτηκε τον πόνο που θα έδινε στη χριστιανική χήρα μητέρα του που ήταν το μοναχοπαίδι της. Δεν σκέφτηκε και δεν λογάριασε ακόμα και τα μαρτύρια αυτής της ζωής του, αλλά αυτόκλητος έπραξε αυτό που του υπαγόρευε η χριστιανική του συνείδηση.
Ορίστε γιατί ο μέγας αυτός Άγιος ξεχωρίζει από τους άλλους μάρτυρες του Χριστού. Ορίστε γιατί η Αγία, Ορθόδοξη Εκκλησία μας τον ονομάζει και τον μνημονεύει πρώτο στους αγίους μάρτυρες της.
Ο Χριστός και η δικαιοσύνη Του, του έχουν δώσει μεγάλα χαρίσματα, όπως του γρήγορου βοηθού, των αιχμαλώτων ελευθερωτής, των ασθενούντων ιατρός και άλλα μεγάλα και θαυμαστά.
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ας προσπαθήσουμε και εμείς, λίγο όχι πολύ, όσο μπορούμε, όσο οι δυνάμεις μας το επιτρέπουν και οι οποίοι τιμούμε και εορτάζουμε την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου που έγινε σαν σήμερα, αλλά και τα Εγκαίνια του Ναού του στη Λύδδα της Παλαιστίνης, να τον μιμηθούμε όσο μπορούμε στην πίστη στην αγάπη και στις αρετές του. Αυτή θα είναι η καλύτερη εορτή που θα μπορούμε να κάνουμε σε ένα άγιο της πίστης μας και ιδιαιτέρως για τον άγιο που σήμερα εορτάζουμε. Αμήν!
Π.Ε.Ρ.