Αυτή Είναι η «Χρυσή Βάση» για τη Χρηστή Διοίκηση και την Κοινή Ευημερία

Αυτή Είναι η «Χρυσή Βάση» για τη Χρηστή Διοίκηση και την Κοινή Ευημερία

        Κυριακή 12 Μαΐου 2019. Κυριακή των Μυροφόρων. Εορτή της Ορθοδοξίας: Των Αγίων Μυροφόρων γυναικών, έτι δε Ιωσήφ του εξ Αριμαθαίας και του νυκτερινού μαθητού Νικοδήμου. Ο Άγιος Επιφάνιος ο Επίσκοπος Κωνσταντίας και Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Ο Άγιος Γερμανός ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Ο Όσιος Θεόδωρος ο εν Κυθήροις ασκήσας. Ευαγγελική Περικοπή, Κατά Μάρκο ιε΄43-47, ιστ΄1-8, ο ενταφιασμός του Ιησού η ανάσταση του Ιησού. Απόστολος, Πράξεις Αποστόλων, στ’ 1-7, η εκλογή των εφτά διακόνων.

 

 

 

Αποστολικό Κήρυγμα

 «Επισκέψασθε… άνδρας εξ υμών μαρτυρουμένους επτά, πλήρεις Πνεύματος Αγίου…»

 

       Αγαπητοί μου αδελφοί.

Οι Άγιοι δώδεκα Απόστολοι δεν αδιαφορούσαν για τις υλικές ανάγκες των ανθρώπων της πρώτης Εκκλησίας. Γι αυτό και βλέπουμε ότι μόλις παρουσιάσθηκε ένα πρόβλημα, του γογγυσμού. Μια διαφωνία ανάμεσα σε δύο μερίδες πιστών, για το θέμα της διατροφής των χηρών και των ορφανών, εξέλεξαν επτά ανθρώπους «πλήρεις Πνεύματος Αγίου». Τα ονόματα των επτά αυτών ανθρώπων, με τη σειρά που τα αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων είναι, «εξελέξαντο Στέφανον, άνδρα πλήρη πίστεως και Πνεύματος Αγίου, και Φίλιππον και Πρόχορον και Νικάνορα και Τίμωνα και Παρμενάν και Νικόλαον Αντιοχέα». Σ΄ αυτούς τους επτά διακόνους, ανέθεσαν το έργο της καλύτερης οργάνωσης των κοινών συσσιτίων, για να μην εμποδίζονται οι ίδιοι οι Απόστολοι από το έργο που είχαν που δεν είναι κάτι άλλο από τον Ευαγγελισμό των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

       Αυτή η λύση αποτελεί από τότε μέχρι και σήμερα τη «χρυσή βάση» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής μέσα στην Εκκλησία και ισχύει για κάθε εποχή, για κάθε κοινωνία. Τα καλύτερα συστήματα, οι καλύτεροι μέθοδοι για να λυθούν τα ποικίλα προβλήματα, που παρουσιάζονται καθημερινά, δεν μπορούν να πετύχουν χωρίς τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος βρίσκει τα συστήματα, αλλά και ο άνθρωπος τα εφαρμόζει. Χωρίς τον άνθρωπο που θα τους δώσει «σάρκα και οστά» και τα καλύτερα συστήματα θα μείνουν γραμμένα μόνο στα χαρτιά, όπως συμβαίνει τόσο συχνά στην εποχή μας, που σπανίζουν οι «άνθρωποι πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας».

    Εκτός από σπάνιες λαμπρές εξαιρέσεις, η αδιαφορία και συχνά η εκμετάλλευση βασιλεύει, γιατί κυριαρχούν οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το Άγιο Πνεύμα και την «άνωθεν σοφία» που δίνει τη δύναμη και τη φώτιση στους ανθρώπους, που πραγματικά τη θέλουν και τη ζητούν από το Θεό. Κι ας αφήσουμε τόσους και τόσους που φθάνουν στην κλοπή, στις μεγάλες καταχρήσεις, στα τρομερά σκάνδαλα που συγκλονίζουν την εποχή μας, που τα ακούμε και που τα βλέπουμε καθημερινά.

       Αλλ΄ ας γυρίσουμε στους επτά διακόνους της αρχαίας Εκκλησίας. Ήταν άνθρωποι απλοί και αυτοί, ανέλαβαν να οργανώσουν καλύτερα τις προσφορές και τη διανομή των αγαθών και επέτυχαν στο έργο τους, γιατί ήταν «πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας». Ήταν άνθρωποι που είχαν γνωρίσει την αλήθεια του Θεού, που είχαν συνδεθεί με την πηγή της σοφίας, τον Κύριο του Ουρανού και της γης και γι΄ αυτό ήταν συνετοί, μυαλωμένοι, σοφοί άνθρωποι. Άνθρωποι δίκαιοι, έντιμοι, ακέραιοι, που ζούσαν στα ίχνη του Χριστού και των Αποστόλων Του και για αυτό αναδείχθηκαν πολύτιμοι συνεργάτες τους. Αληθινοί διάκονοι των άλλων, όσων είχαν ανάγκες και πιστοί ομολογητές της πίστεως, όπως ο πρωτομάρτυρας και αρχιδιάκονος Στέφανος.

       Τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη η εποχή μας σήμερα. Αυτοί είναι οι αληθινοί ηγέτες. Όπου και αν βρεθούν, σε όποια θέση δημόσια ή ιδιωτική κι αν τοποθετηθούν, όποιο «πόστο» μεγάλο ή μικρό κι αν κατέχουν, ενδιαφέρονται για το γενικό καλό, παραμερίζοντας τα ατομικά τους συμφέροντα. Όπου και αν βρεθούν φροντίζουν για την κοινωνική πρόοδο, για την άμβλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων, για την ευημερία όλων. Για το κοινό καλό. Κέντρο κάθε προσπάθειας τους, μοναδικό τους σκοπός είναι ο «αδελφός», η κοινωνία, το καλό όλων.

       Αγαπητοί μου αδελφοί.

Όταν δείτε να προοδεύει ένα τέτοιο κοινωνικό έργο, ένας τόπος, ένα ίδρυμα, μια προσπάθεια, πάντοτε θα δούμε ή θα συναντήσουμε επικεφαλείς τέτοιους ανθρώπους. Ανθρώπους δυναμικούς, ανθρώπους που να το λέει η καρδιά τους, ανθρώπους μορφωμένους αλλά και ανθρώπους λίγων γραμμάτων, «πλήρεις» όμως «Πνεύματος Αγίου και σοφίας». Άνθρωποι που σκορπούν γύρω τους την ευωδία της καλοσύνης, της δικαιοσύνης, της τιμιότητας, της αγάπης, το άρωμα της αυταπαρνήσεως και της προόδου.

   Στις μέρες μας τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε, πνευματοκίνητους, εμπνευσμένους πιστούς… Ανθρώπους για το κοινό καλό και τον συνάνθρωπο. Ανθρώπους που να αγαπούν αυτό που κάνουν. Να χαίρονται!  Αμήν!

 

π. Ρ.Ι.Α.