Ο Σταυρός του Μαρτυρίου, Πηγή Ευλογίας, Χαράς, Λυτρώσεως και Ασφάλειας!

                  Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού είναι από τις σπουδαιότερες  εορτές της Εκκλησίας μας. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πηγές της εκκλησιαστικής μας ιστορίας αναφέρουν ότι η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης είχε καθιερωθεί από τα αρχαία χρόνια, ίσως μάλιστα να είχε καθιερωθεί και από αυτόν τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του Αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330 μ.Χ. Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους

 

 

 

 Κήρυγμα

 

 «Σταυρέ τίμιε, των πιστών καύχημα, αθλητών στήριγμα, Αποστόλων εγκαλλώπισμα, δικαίων πρόμαχε, πάντων των οσίων διάσωσμα…. δι’ ου κατεπόθη του θανάτου η δύναμις και υψώθημεν από γης προς ουράνια. Όπλον ακαταμάχητον, δαιμόνων αντίπαλε, δόξα μαρτύρων…. της όντως χαράς σημείον».

 

            Με αυτό τον ύμνο αγαπητοί μου, αδελφοί που ψάλλετε στα στιχηρά του   Εσπερινού της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, η Αγία μας Εκκλησία, δείχνει το μεγαλείο της, την χαρά της και τον θαυμασμό της, την δύναμη της, αλλά και τη χάρη την οποία μπορεί να αντλεί, από της Σταυρικής θυσίας του Χριστού ο κάθε  άνθρωπος που αναγνωρίζει, την αισθάνεται, την βλέπει, την πιστεύει και μπορεί να ελπίζει αλλά και να προσδοκά τη χάρη Του και τις ευλογίες του Σταυρού.

            Πράγματι για τον κάθε πιστό Χριστιανό που πραγματικά πιστεύει στον Σταυρό, ο Σταυρός δεν είναι το ικρίωμα της καταδίκης. Δεν είναι ήττα. Είναι θρίαμβος, είναι πηγή δυνάμεως και χαράς. Και το λέμε αυτό ως Χριστιανοί, γιατί είναι το όργανο της σωτηρίας μας και της λυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους. Έτσι το είδαν όλες οι μεγάλες και ηρωικές ψυχές. Αυτός ατσάλωνε τους αγίους και τους μάρτυρες. Γιγάντωσε το φρόνημα σε μικρά παιδιά, παρθένες, και ανήμπορους γέροντες, για να αντιμετωπίζουν τα ξίφη των δημίων και τα δόντια των θηρίων με γενναιότητα.

            Στις μέρες μας φαίνεται παράδοξο να προβάλλεται ο Σταυρός ως σύμβολο δυνάμεως. Το θεωρούν κάτι το ξεπερασμένο, το παλαιό, προηγουμένων αιώνων. Δεν είναι όμως το ίδιο παράδοξο, όταν ένας Ταρσίζιος, ένας Παγκράτιος, μια Φαβιόλα και μια Αγνή, πάνω στο άνθισμα της ζωής τους δεν εκλιπαρούν τους δημίους, δεν τρέμουν μπροστά στα άγρια ή ανθρωπόμορφα θηρία, αλλά βαδίζουν χαρούμενοι, με τη γαλήνη στην καρδιά και το χαμόγελο στα χείλη, για να συναντήσουν τον πιο τρομερό θάνατο;

            Η εξήγηση ποια είναι; Ας ακούσουμε πως περιγράφει τη δύναμη του Σταυρού και τα πλούσια πνευματικά αγαθά που απέρρευσαν από την σταυρική θυσία του Χριστού, ο πολυδοκιμασμένος και μεγάλος αγωνιστής της πίστεως ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει:

           

«Ο Σταυρός, το σύμβολο του θανάτου, έγινε πηγή μεγάλης ευλογίας, τείχος που μας προστατεύει και μας προσφέρει κάθε είδους ασφάλεια. Ο σταυρός κατάφερε συντριπτική πληγή στον Διάβολο, έγινε χαλινάρι για τους δαίμονες, φίμωτρο για όλες τις αντικείμενες πονηρές δυνάμεις. Ο Σταυρός κατήργησε τον θάνατο, συνέτριψε τις χάλκινες πύλες του Άδου, κομμάτιασε τους σιδερένιους μοχλούς του θανάτου, εξαφάνισε του Διαβόλου τη δύναμη, αφαίρεσε τη δύναμη της αμαρτίας, την οικουμένη ολόκληρη που βρισκόταν υπό καταδίκη, την ελευθέρωσε».

            Και συνεχίζει το χρυσό στόμα της Εκκλησίας την ατίμητη και ανεκτίμητη προσφορά που μας χάρισε ο Σταυρός από την στιγμή που αναρτήθηκε πάνω στο ζωοποιό ξύλο ο Λυτρωτής των ανθρώπων: «Καθετί που ενδιαφέρει την πνευματική μας ζωή και ψυχική σωτηρία με τον Σταυρό πραγματοποιείται. Η πνευματική μας αναγέννηση με τον Σταυρό έρχεται. Η πνευματική μας τροφοδοσία και μάλιστα με τη θεία τροφή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, η τέλεση του μυστηρίου της ιεροσύνης, ότι άλλο μεγάλο και ιερό χρειασθεί, με το σύμβολο της νίκης θα πραγματοποιηθεί. Γι’ αυτό ακριβώς και στα σπίτια και στους τοίχους και στο μέτωπο και στη διάνοια με πολλή προσοχή τον αποτυπώνουμε».

           Και συνεχίζει πάλι ο Ιερός Χρυσόστομος και λέει: «Δεν πρέπει απλώς να σχηματίζουμε το σημείο του Σταυρού με το χέρι αλλά και με την ανάλογη ψυχική διάθεση και με πολλή πίστη. Αν έτσι τον εντυπώσεις στην όψη σου, κανένας από τους ακάθαρτους δαίμονες δεν θα μπορέσει να σταθεί κοντά σου και να σε βλάψει. Στον Σταυρό βλέπει την μάχαιρα του Πνεύματος, με την οποία έλαβε την μεγάλη πληγή. Βλέπει το ξίφος δια του οποίου εδέχθη το συντριπτικό χτύπημα….»   

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Να γιατί δεν πρέπει να επαισχυνόμαστε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, την ακαταμάχητη δύναμη μας, αλλά να καυχόμαστε γι’ αυτόν. Γι’ αυτό ακριβώς και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο αληθινά σταυροφόρος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας που έζησε μαρτυρική ζωή και γεύτηκε όσο λίγοι τη δύναμη του Σταυρού και με αυτή ανεδείχθηκε νικητής στους δύσκολους πνευματικούς, εκκλησιαστικούς και κοινωνικούς στίβους, μας περιέγραψε τα ατίμητα αγαθά της σταυρικής θυσίας τόσο παραστατικά.

            Δικαίως, λοιπόν, ο Σταυρός του Χριστού αποτελεί το καύχημα, τη δύναμη αλλά και τη χαρά του κάθε πιστού. Αυτό το έχει και ο πραγματικός Χριστιανός, αυτός που πραγματικά πιστεύει στον Χριστός και την Θυσία που έκανε για όλους εμάς. Ατενίζοντας τον Σταυρό και στις πιο μεγάλες δοκιμασίες, αισθανόμαστε «κρουνούς ζωής αιωνίου» να αναζωογονούν και ενισχύουν την ύπαρξη μας. Αμήν!

 

 

π. Ε.Ρ.

 

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο