Ο Άγιος Χαραλάμπης Θαυματουργεί στον Αμιρά της Βιάννου
Σήμερα 10 Φεβρουαρίου 2020, όπως κάθε τέτοια ημέρα η Εκκλησία μας εορτάζει ένα μεγάλο Ιερομάρτυρα της Χριστιανοσύνη τον Άγιο Χαραλάμπη. Είναι ο προστάτης των λοιμωδών νόσων ιδιαίτερα της πανούκλας ή πανόγλας όπως την ονόμαζαν στην Κρήτη και που τα παλαιότερα χρόνια ως επιδημία μπορούσε να αποδεκατίσει κυριολεκτικά ολόκληρα χωριά. Γι’ αυτό και ο Άγιος απεικονίζεται πατώντας την πανώλη, η οποία παρουσιάζεται, σαν ένα τερατόμορφο γύναιο που ξερνάει καπνούς από το στόμα. Μεγάλη ήταν και η βοήθεια που πρόσφερε στους Γεωργούς τότε που δεν υπήρχαν κτηνίατροι κει Εκείνος θεράπευε τα ζώα τους που χρησιμοποιούσαν για τις αγροτικές τους εργασίες.
Ο Άγιος που υπέστη φρικτά βασανιστήρια χωρίς να δειλιάσει ούτε στιγμή, παρακαλούσε τον Κύριο να συγχωρήσει και να γιατρέψει τους βασανιστές του. Όταν μάλιστα ο Κύριος τον ρώτησε τι θα ήθελε να κάνει για εκείνον, ο Άγιος Του είπε « Όπου θα υπάρχει λείψανό μου ή θα τελείται η μνήμη μου, να μην υπάρξει ποτέ πείνα, ούτε λοιμός Κι οποίοι θα μνημονεύουν το μαρτύριό μου και θα ζητούν βοήθεια επικαλούμενοι με πίστη το ταπεινό μου όνομα, με την Αγία Χάρη Σου να τους δίνεται». Την ημέρα της Χάρης του γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Χαραλάμπης, Χαραλαμπία και Χαρίλαος, Χαρίκλεια.
Λίγο πάνω από τον Αμιρά της Βιάννου, πάνω στο ύψωμα Άνυδρο, βρίσκεται ένας ταπεινός δίκλιτος Ναός, του Αγίου Χαραλάμπη και της Αναλήψεως του Κυρίου. Το κλίτος του Αγίου Χαραλάμπη είναι του 16ου αιώνα, ενώ εκείνο της Αναλήψεως είναι νεότερο και πρέπει να κτίστηκε περίπου το 1900. Σύμφωνα με την τοπική Παράδοση ο Ναός κτίστηκε μετά την πανώλη που έπληξε την περιοχή και που σταμάτησε μόνο όταν οι πιστοί επικαλέστηκαν τον Άγιο για να τους βοηθήσει. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει είναι πως μια δυνατή λάμψη που έβγαινε από το σπήλαιο του Παπά Χαρή (έτσι ονομάζεται), κατέληγε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα ο Ναός και που ακλουθώντας το είχαν βρει μία παλιά εικόνα του Αγίου.
Την μικρή Εκκλησία ακόμα και σήμερα ευλαβούνται ιδιαίτερα, οι κάτοικοι ολόκληρου του Δήμου της Βιάννου και όχι μόνο. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί η ευλάβεια των νέων, που μακριά από την αμφισβήτηση της Πίστης που κυριαρχεί στην εποχή μας, εξακολουθούν να επικαλούνται τη βοήθεια του Αγίου Χαραλάμπη τηρώντας μια παλιά παράδοση που θέλει να έχουν γίνει και να συνεχίζουν να γίνονται πολλά θαυμαστά γεγονότα.
Σύμφωνα με αυτή την παράδοση, πίσω από την πόρτα του ναού υπάρχει το παλιό κόντε μιρί, ένας μεταλλικός βραχίονας πιασμένος στον τοίχο που ασφάλιζε εσωτερικά τις παλιές ξύλινες πόρτες όταν έκλειναν. Πάνω σε αυτό έδεναν και δένουν, διάφορα κορδελάκια ή λωρίδες υφάσματος και κάνοντας την προσευχή τους, με συγκεκριμένο τρόπο, ζητούν από τον Άγιο να πάρει μακριά την ασθένεια τους. Κάνουν τρεις κόμπους και σε κάθε κόμπο επαναλαμβάνουν: «Άγιε Χαράλαμπε, εδώ αφήνω την αρρώστια μου, την γρουσουζιά μου και την κατσιποδιά μου, να την πάρεις από πάνω μου και να την ρίξεις στη θάλασσα». Πολλοί είναι εκείνοι που ομολογούν πως έγιναν αμέσως καλά.
Την Κυριακή το απόγευμα εψάλη, όπως κάθε χρόνο, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, έγινε η ευλόγηση των Άρτων και ακολούθησε η Ιερά Παράκλησης του Αγίου Ένδοξου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του Θαυματουργού. Την επομένη το πρωί εψάλη ο Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Παρά το τσουχτερό κρύο πλήθος πιστών προσήλθαν να τιμήσουν τον Άγιο τους και δεκάδες ήταν τα Προσφερόμενα Δώρα αφιερωμένα στην Χάρη του.
Μετείχαν οι Ιερείς: ο Εφημέριος της ενορίας Αμιρά Βιάννου π. Εμμανουήλ Ραπτάκης και ο Εφημέριος της ενορίας Άρβης Βιάννου Πρωτοπρεσβύτερος π. Στυλιανός Γεωργανάκης. Στο τέλος των ακολουθιών υπήρχε κέρασμα από την Εκκλησία, με γλυκά, ξυρούς καρπούς, αναψυκτικά και τσικουδιά. Η ευχή όλων, ο Άγιος να τους προστατεύει και να αξιωθούν και την επόμενη χρονιά να τον τιμήσουν με την παρουσία τους.
