Ποιον Πλούσιο Αποδέχεται ο Θεός και η Πίστη μας;

         Κυριακή 30 Αυγούστου 2020. ΙΒ’ Κυριακής Ματθαίου. Εορτή της Ορθοδοξίας: Η Απόδοση της εορτής της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Οι Άγιοι Αλέξανδρος, Ιωάννης και Παύλος οι Πατριάρχες Κωνσταντινούπολης.  Ευαγγέλιο:  Κατά Ματθαίο ιθ΄ 16-26. Ο πλούσιος νεαρός. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Προς Κορινθίους Α΄, ιε΄ 1-11.  Η Ανάσταση του Χριστού.

 

Ευαγγελικό Κήρυγμα

«Λέγω υμίν ότι δυσκόλως πλουσίος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών»

(Αληθινά σας λέω είναι πολύ δύσκολο να εισέλθη πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών)

 

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Ο νεανίσκος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής ήταν ευσεβής και καλός από την παιδική του ηλικία. Τηρούσε τις θείες εντολές και οι σχέσεις του με το Θεό και τους ανθρώπους ήταν άψογες. Ζητούσε όμως το τέλειο και γι’ αυτό πλησίασε τον Χριστό και τον παρακαλούσε να του υποδείξει τον τρόπο της αιωνίου ζωής. Πώς να το κάνει. Τον τρόπο ήθελε. Ο Χριστός του πρότεινε την τέλεια απογύμνωση από κάθε πρόσκαιρο θησαυρό. «Πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ και δεύρο ακολούθει μοι».  Ο δρόμος των τελείων περνά από την ελεημοσύνη και την υποταγή, του λέγει. Ο νέος όμως κλονίζεται. Αγαπά περισσότερο τα κτήματά του από τον Χριστό και με τη πικρία της απογοητεύσεως στρέφει τα νώτα του και απομακρύνεται. Αλήθεια, είναι πολύ δύσκολο πλούσιος να εισέλθει στη Βασιλεία των ουρανών.

            Ο Θεός ευλογεί αυτόν τον οποίο ελεεί τον συνάνθρωπους του. Το ίδιο και η Εκκλησία μας, δεν αρνείται τον από Θεού πλούτο, ούτε υπαγορεύει στους πιστούς να αρνηθούν την ιδιοκτησία του. Δέχεται τον πλούτο ως δώρο Θεού που έχει δοθεί για την ανακούφιση των πτωχών. Επομένως, όποιος έχει πλούτη, πρέπει να ευεργετεί. Πραγματικός πλούσιος δεν είναι εκείνος που κατέχει, αλλά εκείνος που δίνει. Με τη δωρεά προσελκύεται η γενναιοδωρία του Θεού, η οποία αυξάνει και πολλαπλασιάζει τα πλούτη. Όσο δίνει αυτός που έχει, τόσο περισσότερο πλουτίζει και σε επίγεια και σε επουράνια αγαθά. Έτσι αποδεικνύεται η αξία του αποστολικού λόγου; «μακάριόν εστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν» (Πράξ. Κ’ 35).

            Ο Χριστός τι του λέει; Τον προτρέπει να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς. Μέσα στην οικογένεια της Εκκλησίας δεν μπορεί ο ένας να έχει θησαυρούς και ο άλλος να στερείται τον επιούσιο. Η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία είναι μια ευαγγελική πράξη αγάπης, η οποία καταργεί τις διαφορές και το μέτρο της ολιγαρκείας δίνει τη δυνατότητα της αρμονικής συμβιώσεως πτωχών και πλουσίων. Όταν λείπει το πνεύμα της αγάπης, οι πτωχοί μισούν τους πλούσιους και βίαια οικειοποιούνται τις περιουσίες τους, οι δε πλούσιοι περιφρονούν τους φτωχούς και λαμβάνουν εχθρική στάση απέναντι τους. Όταν υπάρχει πνεύμα Χριστού, οι πλούσιοι ευεργετούν τους ενδεείς και εκείνοι ευγνωμονούν τους πλουσίους.

 

            Αν αυτό το πνεύμα το είχαν οι σημερινοί εκατομμυριούχοι δεν θα υπήρχε πείνα στον κόσμο, δεν θα πέθαιναν από επιδημίες χιλιάδες σκελετωμένα παιδιά του τρίτου κόσμου, οι άνεργοι νέοι δεν θα έφθαναν ποτέ στο έγκλημα, δεν θα υπήρχε στις συναλλαγές των ανθρώπων η πονηρία. Με τα υπεράφθονα χρήματα τους θα έτρεφαν τους πεινασμένους και θα σκορπούσαν αγάπη. Τι κρίμα όμως!!! Οι περισσότεροι πλούσιοι είναι εξαρτώμενοι από το μαμωνά. Έχουν παραδοθεί στην εξουσία του κι έχουν κλείσει τα μάτια τους σε κάθε δυστυχία. Η σωτηρία γι’ αυτούς είναι δύσκολη και μόνο η Χάρη του Θεού μπορεί να τους ξυπνήσει από το λήθαργο της αναισθησίας και να τους οδηγήσει στην συναίσθηση. Μπορούν κι αυτοί να σωθούν και με τον πλούτο τους ν’ ανοίξουν τη θύρα του Παραδείσου, αν θρέψουν το φτωχό, αν ντύσουν το γυμνό, αν περιθάλψουν τον άστεγο, αν βοηθήσουν τον απελπισμένο, να δώσουν χαρά στον εμπερίστατο. «Ουκ έστι γαρ άλλως σωθήναι, ει μη δια πλησίον» τονίζει ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος.

            Αδελφοί μου.

Το πάθος της πλεονεξίας έχει καταλάβει πολλούς. «Την γαρ οικουμένης κατέλαβεν άπασαν τουτί το νόσημα, και τας πάντων κατέχει ψυχάς και πολλή του μαμωνά η τυραννίς», μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η θεραπεία του είναι δύσκολη, όχι όμως και αδύνατη. Όπως για να θεραπευθεί ένα σπυρί πρέπει πρώτα να βγάλουμε το πύον, έτσι και για να θεραπεύσουμε το οίδημα της πλεονεξίας, πρέπει να απαλλαγούμε από τα περιττά. «Απορρίψωμεν το φορτίον, ίνα μικρόν ανανεύση το πλοίον, εκβάλωμεν χειμαζόμενοι και των σκευών τα πολλά…», συμβουλεύει ο Άγιος Νείλος.

 

            Όποιος σκορπίσει στους φτωχούς την ελπίδα, με την ελεημοσύνη του, την αγάπη του και με αυτά τα οποία προσφέρει, εκεί που πριν υπήρχε σκοτάδι απογνώσεως θα βρει αδαπάνητους θησαυρούς στον ουρανό.  Αυτό πρέπει να το γνωρίζουμε όλοι μας αλλά και να το πράττουμε όλοι μας.  Αμήν!

 

 

 

π.Ε.Ρ

 

 

 

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο