Πως ο Άνθρωπος Μπορεί να Γίνει Χειρότερος από τα Ζώα;

     Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020. Ι Κυριακής Λουκά με τη θεραπεία την καμπουριασμένης γυναικός. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Νικόλαος ο Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας και Θαυματουργός. Ο Άγιος Νικόλαος ο Καραμάνος. Ευαγγέλιο:  Κατά Λουκά, ιγ΄10-17. Η θεραπεία της συγκυπτούσης γυναικός. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Προς Εβραίους, ιγ’ 17-21.  Υπηρεσία ευάρεστη στο Θεό. Ευλογία και τελικοί χαιρετισμοί.

Ευαγγελικό Κήρυγμα

«γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου».

( γυναίκα, ελευθερώνεσαι από την ασθένεια σου)

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Η γυναίκα του σημερινού Ευαγγελίου είναι αξιολύπητη. Ήταν συγκύπτουσα. Το σώμα της ήταν κυρτωμένο και δεν μπορούσε να κοιτάξει προς τα πάνω. Ήταν υποχρεωμένη να βλέπει διαρκώς προς τα κάτω. Βασανιστική και κουραστική η ζωή της. Δεν μπορούσε να εξυπηρετηθεί ούτε να προσφέρει καμιά εργασία. Και αυτό το μαρτύριο συνεχιζόταν επί δέκα οκτώ ολόκληρα χρόνια.

            Απλώς ήταν μια αρρώστια; Μια σωματική, οργανική πάθηση; Όχι. Ήταν έργο του Σατανά. Αυτός είχε συνεργήσει, για να υποφέρει η καλή και ευσεβής αυτή γυναίκα. Το λέει καθαρά ο ιερός Ευαγγελιστής: «Γυνή ην πνεύμα έχουσα ασθενείας» και «ην έδησεν ο σατανάς δέκα και οκτώ έτη». Το πονηρό πνεύμα είχε καταλάβει τον οργανισμό της γυναίκας εκείνης και της είχε προκαλέσει την ασθένεια.

            Σήμερα δεν υπάρχει ανάμεσά μας μία συγκύπτουσα, αλλά πολλοί και πολλές. Όχι βέβαια σωματικά. Αλλά ψυχικά και πνευματικά πολλοί και πολλές είναι συγκύπτοντες. Στρέφονται διαρκώς προς τα κάτω. Προς τα γήινα. Προς τα υλικά και αισθητά. Προς τη ζωή των αισθήσεων και των ενστίκτων.

            Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θα πει χαρακτηριστικά: «Ο άνθρωπος που δεν δαμάζει τον εαυτόν του, γίνεται χειρότερος κι από τα ζώα. Πιο θηρίο από τα θηρία». Και ο Άγιος συνεχίζει: «Ισχυρίζεσαι πως είσαι άνθρωπος. Ναι, αλλά μονάχα στο όνομα, όχι όμως και στο φρόνημα. Διότι όταν σε βλέπω να ζεις απερίσκεπτα, πώς να σε ονομάσω άνθρωπο και όχι βόδι; Όταν σε βλέπω να αρπάζεις, πώς να σε ονομάσω άνθρωπο και όχι λύκο; Όταν σε βλέπω δολερό, πώς να σε ονομάσω και όχι φίδι; Όταν σε βλέπω να γίνεσαι ανόητος, πώς να σε ονομάσω άνθρωπο και όχι όνο; Όταν σε βλέπω ψυχρό και αναίσθητο, πώς να σε ονομάσω άνθρωπο και όχι πέτρα;».  

            Δυστυχώς ο σημερινός άνθρωπος λησμονεί την υψηλή καταγωγή του και το μεγάλο προορισμό του πάνω στη γη. Ελκύεται από τα απατηλά και ηδονιστικά. Οι αμαρτίες όμως και τα πάθη είναι αλυσίδες, που κρατούν τυραννικά πολλούς. Ο Σατανάς εργάζεται, πειράζει και επηρεάζει τους ανθρώπους, για να τους κρατάει δεμένους στην εξουσία του.

            Αλλά άνθρωπος σημαίνει άνω θρώσκω, άνω κοιτάζω. Όχι μόνο η σωματική του κατασκευή είναι τέτοια, ώστε να βλέπει προς τα πάνω, αλλά και ο ψυχικός του κόσμος, στη φυσική του κατάσταση είναι δημιουργημένος να φέρεται προς τα άνω. Προς τα ψηλά, προς τα ωραία, προς τον Θεό. Γι’ αυτό έντονη ακούγεται η προτροπή του Αγίου Πνεύματος διά του Αποστόλου Παύλου: «Τα άνω ζητείτε….. Τα άνω φρονείτε»  (Κολ. Γ’ 1). Και ο Λειτουργός σε κάθε Θεία Λειτουργία  μας προτρέπει «Άνω σχώμεν τας καρδίας».

            Επομένως χρειάζεται πολλή προσοχή και εγρήγορση. Όσο και αν η αμαρτία προβάλλεται παραπλανητική και ελκυστική δεν παύει να είναι δεσμευτική και καταπιεστική. Πρόκειται για αφύσικη κατάσταση. Όπως η σωματική κύρτωση είναι ασθένεια, όχι φυσιολογική κατάσταση, έτσι και η πνευματική κύρτωση. Όσο κι αν ο Σατανάς το επιδιώκει δεν έχει την εξουσία να μας κρατήσει δεμένους, αν εμείς δεν το θέλουμε και είμαστε συνδεδεμένοι με τον ελευθερωτή και τελειωτή Ιησού Χριστό. Θέληση και απόφαση χρειάζεται από μας, να συντρίψουμε τις αλυσίδες που μας κρατούν γερά. Ο Χριστός, που ελευθέρωσε τότε τη συγκύπτουσα, ελευθερώνει και σήμερα όλους τους συγκύπτοντες από το βάρος της αμαρτίας και των παθών. Είναι ο Ισχυρός, ο Παντοδύναμος, που ήλθε στον κόσμο, «ίνα λύση τα έργα του Διαβόλου».  Ισχυροί και εμείς μαζί με τον πανίσχυρο Χριστό, «ελευθερωθέντες από της αμαρτίας» και της εξουσίας του Πονηρού, ας χαιρόμαστε τη μεγάλη χαρά της πνευματικής ελευθερίας μας.

            Αδελφοί μου.

Σήμερα όμως εορτάζουμε και Πανηγυρίζουμε την μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού και Μυροβλύτου. Τον πολιούχο μας Άγιο. Ένα Άγιο αγαπητό στο λαό, στην συνείδηση του απλού λαού του Θεού. Λίγοι είναι εκείνοι που κατόρθωσαν και κέρδισαν τόση συμπάθεια στη συνείδηση των ανθρώπων όσο ο Άγιος Νικόλαος. Αυτό συνέβη, γιατί ο Άγιος υπήρξε έμψυχη εικόνα του Θεού, το Ευαγγέλιο του Χριστού εφαρμοσμένο στην Πράξη. Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα χρόνια των διωγμών. Για την Χριστιανική πίστη οδηγήθηκε στην φυλακή ακόμα και στα βασανιστήρια, αλλά με το διάταγμα των Μεδιολάνων απελευθερώθηκε. Πηγαίνει στην έρημο, όπου και διαπρέπει ως μοναχός και ασκητής. Έπειτα κλήθηκε να αναλάβει την Επισκοπή Μύρων της Λυκίας, όπου διακρίθηκε για τα κηρύγματα του, το ζήλο του για την πίστη στο Χριστό και τα έργα της φιλανθρωπίας.

        Το 325μ.Χ. συνήλθε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος και πηγαίνει στη Νίκαια της Βιθυνίας να υπερασπιστεί και αυτός μαζί με τους άλλους Ιεράρχες την ορθόδοξη Πίστη. Αναφέρεται μέσα στο βίο του, ότι τόσος ήταν ο ζήλος του που μόλις άκουσε τον Άρειο να διατυπώνει την ασέβεια της κακοδοξίας του, αν και διακρινόταν για την πραότητα και μειλιχιότητά του, σηκώθηκε και με ιερή αγανάκτηση ράπισε τον αιρεσιάρχη Άρειο. Όλη του η ζωή, ήταν ζωή αγιότητας και πολλών θαυμάτων. Τα θαύματά του αφορούσαν κυρίως τους ναυτικούς, γι’ αυτό και τον έχουν προστάτη τους. Κοιμήθηκε ειρηνικά σε βαθύτατο γήρας περί το 334μ.Χ. Ο βιογράφος του με τον στίχο του μας τονίζει: «Ο Νικόλαος που υπήρξε στη γη μέγας πρέσβυς του λαού προς το Θεό, εξακολουθεί να πρεσβεύει και να μεσιτεύει για όλους εμάς που παραδέρνουμε στα κύματα των δοκιμασιών». Τέλος ένα σημαντικό θαύμα του Αγίου Νικολάου είναι αυτό με την εξάπλωση της τιμής και της φήμης του στα πέρατα της οικουμένης, γιατί περί θαύματος πρόκειται. Η διάδοση της φήμης του οφείλεται σε ένα και μόνο γεγονός, στο ότι ο Άγιος Νικόλαος ο απλός και ταπεινός Ιεράρχης των Μύρων, σε όλη του τη ζωή διέλαμψε ως «Κανόνας πίστεως, εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλος», έτσι ώστε να αποκτήσει «τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια».

      Ας τον παρακαλέσουμε και εμείς αδελφοί μου, ιδιαίτερα σήμερα, αυτό τον καιρό, ετούτη τη στιγμή που είτε είμαστε εδώ στο Ναό του ή από το βίντεο το οποίο παρακολουθούμε, γιατί είναι η εορτή του, η πανήγυρη του, η ιδιαίτερη ημέρα του, που έχουν ανοίξει οι ουρανοί, να μας βοηθήσει από κάθε κακό και κίνδυνο τον οποίο θα συναντήσουμε στη ζωή μας. Αλλά και σε αυτόν τον ιό τον κορονοιό που μαστίζει πολλούς ανθρώπους, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, γιατί δεν γνωρίζει ηλικία και φύλο, να μας προστατέψει, να μας βοηθήσει. Ο Άγιος  Νικόλαος μπορεί, όπως και όλοι οι Άγιοι μπορούνε, αλλά ας τους επικαλούμαστε και εμείς. Ας προσευχόμαστε και εμείς να μας βοηθήσουν και να μας βοηθήσει, δεν είναι κακό πιστεύω, όλοι μας ας το κάνουμε.

      Αλλά  ιδιαίτερα σήμερα  τον Άγιο Νικόλαο, που είναι η τιμητική του, η πανήγυρη του, η εορτή του, να προλάβει τον κάθε άνθρωπο που τον έχει πραγματικά ανάγκη, που θα επικαλεστεί το όνομα του, να τρέξει και να τον βοηθήσει. Μη φοβηθείτε και μην σκεφτείτε απολύτως τίποτα, αρκεί να πείτε Άγιε Νικόλαε βοήθησε με και εκείνος θα τρέξει και θα βοηθήσει. Ο Άγιος Νικόλαος βοήθησε πολλές φορές το Χωριό μας αλλά και τους ξενιτεμένους χωριανούς μας, ας το κάνει και τώρα, όπως και τότε και πάντα!!! Οι Άγιοι ποτέ δεν διστάζουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και χρειάζονται τη βοήθεια τους.  Ο Άγιος Νικόλαος είναι αγαπητός στο λαό και όλος ιδιαιτέρως στο Χωριό μας. Βοήθεια μας και βοήθεια όλου του κόσμου.   Αμήν!    

   

π.Ε.Ρ

Εικόνες από το διαδίκτυο