Νέο Βιβλίο για το Μακαριστό Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη

Χριστός Ανέστη!

      Νέο βιβλίο κυκλοφόρησε αφιερωμένο στο μακαριστό Γέροντα Ιωαννίκιο Ανδρουλάκη και σας μεταφέρουμε την είδηση, όπως την αποτύπωσε ο Σταμάτης Αποστολάκης, ιστορικός και λαογράφος της Κρήτης, στη καθημερινή εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα». Ακολουθεί το δημοσίευμα:

     Στον λίγο χώρο που μας μένει, σωστό είναι να ξεφυλλίσουμε και κανένα βιβλίο ποιότητος. Πάμε, λοιπόν, να χαρούμε το έργο που μας έστειλε λαμπριάτικα, εκλεκτός κι αδελφικός φίλος απ’ τα παλιά, πανεπιστημιακός δάσκαλος, συγγραφέας, ποιητής, που ξεχωρίζει και φωτίζει τον τόπο μας και τον πνευματικό κόσμο της Κρήτης μας πανελλήνια.

Το πρόσφατο έργο του είναι:
Ηλία Γ. Μετοχιανάκη, καθηγητού Πανεπιστημίου Κρήτης:
“ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ”
Αμιράς Βιάννου, 2022, εκδ. Συλλ. Φίλων Ενορίας Αγ. Γεωργίου Αμιρά, σχ. 8ο, σ. 64.

    Δεν θα χρειαστεί να πούμε λέξη για το έργο εμείς· θα μας τα ειπεί ο πατήρ Εμμ. Ραπτάκης, ο εκλεκτός ιερέας της Ενορίας. Γράφει στον πρόλογο του, σ. 3-4:

     «Αυτό το πνευματικό δημιούργημα που κρατάτε ανά χείρας είναι η κατάθεση ψυχής του Ηλία και της Ελένης Μετοχιανάκη, ως μια ελάχιστη ένδειξη του σεβασμού και της ευλάβειάς τους στο πρόσωπο του μακαριστού πλέον Γέροντα Ιωαννικίου Ανδρουλάκη.
Κρυφός πόθος αμφοτέρων ήταν να γίνει γνωστός στον κόσμο ο ευλογημένος Γέροντας της Εκκλησίας μας.
    Είμαι σίγουρος ότι όσο ζούσε, αυτό δεν θα το ήθελε ο ίδιος, καθώς αποστρεφόταν μετ’ επιτάσεως την αυτοπροβολή, αφού όλος ο βίος και η πνευματική πολιτεία του καθώς και το έργο που επετέλεσε ήταν πάντα αφιερωμένα προς δόξαν του Αγίου Ονόματος του Τριαδικού Θεού μας διά των Αγίων Toυ. Οι Άγιοι, ξεκινούν από τη γη και φτάνουν στον Ουρανό. Άγιος σημαίνει αγωνιστής. Ένας τέτοιος μεγάλος αγωνιστής ήταν και ο γέροντας. Ξεχώριζε από τους άλλους για το θάρρος, την παρρησία και την επιμονή στην αυστηρή άσκηση.
     Στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς της εποχής μας, το παράδειγμα της άσκησης του Γέροντα αποτελεί φωτεινή πυξίδα και πρότυπο μίμησης για την καλλιέργεια των χριστιανικών αρετών, για την ανιδιοτελή του αγάπη, το ανυπόκριτο ενδιαφέρον, τις θυσίες, τη φιλανθρωπία και τις προσευχές του για τους πιστούς.
     Αυτό παραδέχονται στο παρόν έργο και οι δυο συγγραφείς, οι οποίοι τον έζησαν, τον συναναστράφηκαν, τον άκουσαν, τον παρακάλεσαν για θέματα που αφορούσαν τους ίδιους και τους άλλους. Στο πρόσωπό του βρήκαν ένα αγαθό – ταπεινό λευίτη που ήταν ατόφιος αληθινός, πραγματικός και γνήσιος ορθόδοξος πατέρας όλων των ανθρώπων που απέθεταν τα προβλήματά τους σ’ αυτόν.
     Ως ιερέας της Ενορίας Αμιρά Βιάννου εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στον κ. Ηλία Μετοχιανάκη και τη σύζυγό του γι’ αυτήν την κατάθεση ψυχής τους για τον Γέροντα. Ευχαριστώ και τον Σύλλογο φίλων Ενορίας Αγίου Γεωργίου Άμιρά “Ο Αφέντης Χριστός”, γιατί κάλυψε τα έξοδα της έκδοσης του πονήματος. Εύχομαι και προσεύχομαι η Θεία Χάρις να επισκιάζει όλους μας».

                                                                                                                      π. Εμμανουήλ Ραπτάκης
                                                                                                                    Πρόεδρος Συλλόγου φίλων
                                                                                                               Ενορίας Αγίου Γεωργίου Αμιρά
                                                                                                                      «Ο Αφέντης Χριστός».

 

     Κείμενο, όπως το χαρήκατε κι εσείς, φωτισμένο, ευλογημένο! Και προχωρούμε στις σ. 5-56, όπου ο εμπνευσμένος συγγραφέας του έργου, εκλεκτός και χαρισματικός κ. Ηλίας, μας καταθέτει: Τα της πρώτης γνωριμίας του με τον Γέροντα, τα βιογραφικά του, τα της Οσιότητας της βιοτής και του ψυχικού μεγαλείου του Γέροντα, θαυμαστά γεγονότα- καρπός πίστεως και βέβαια μνήμες και βιώματα για τον Γέροντα, αθανατισμένα από την πένα της φωτισμένης, επίσης, συζύγου του αγαπητού μας Ηλία, κας Ελένης, η οποία, μάλιστα, εμπνεύστηκε και βαθυστόχαστο ποίημά της, με τίτλο “Ένας σύγχρονος Κυρηναίος”, στη σ. 43 του εν λόγω έργου!
     Και βέβαια, ο βαθυστόχαστος πανεπιστημιακός δάσκαλος και συγγραφέας του έργου, αδελφικός φίλος Ηλίας, καταθέτει πλάι στις ποιητικές εμπνεύσεις της συζύγου του, και τη δική του “ακροστιχίδα” στη Μνήμη του Ιερομόναχου Αρχιμανδρίτη Γέροντα Ιωαννικίου Ανδρουλάκη, στις σ. 57-58, απ’ όπου οι στίχοι:

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓEPONTOΣ
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ
(Με ακροστιχίδα)
(του Ηλία Μετοχιανάκη,
καθηγητή Πανεπιστημίου Κρήτης)

 I δανικά και αρετές κοσμούν την ύπαρξή σου,
Ε ιρηνικός και δίκαιος, διαμάντι η ψυχή σου.
Ρ οδόσταμο σε ραίνομε με δακρυσμένα μάτια,
Ό μως πορεύεσαι ψηλά σ’ ονειρευτά παλάτια.
Μ αράθηκαν τα γιασεμιά, τα τριαντάφυλλά σου,
Ό λα που ευωδίαζαν με τη γλυκειά ματιά σου.
Ν εόσταλτος επέταξες στου ουρανού τα άστρα,
Α γάλλεσαι σε ονειρευτά παραδεισένια κάστρα.
X ριστού υπήρξες μιμητής, με αγάπη και ελπίδα,
Ό λους εδίδασκες διαρκώς θρησκεία και πατρίδα,
Σ ου πρέπει στον Παράδεισο περίλαμπρη μερίδα.

 I άσεις και παρηγοριά στους πάσχοντας προσφέρεις,
Ώ σπου να βρουν ανάπαυση, μαζί τους υποφέρεις.
Α στείρευτη η δύναμη στο δάκρυ και τον πόνο,
Ν έους και γέρους οδηγείς στης αρετής το δρόμο.
Ν υχθημερόν γονατιστός με προσευχές, νηστεία,
I κέτης προς τον Κύριο, την Παναγιά Μαρία.
Κ αρδιάς τους πόθους ερευνάς και της ψυχής τα βάθη,
I διαιτέρως σ’ όσους ζουν χωρίς καημούς και πάθη.
Ό σο διαβαίνουν οι καιροί και προχωρούν τα χρόνια,
Σ ύ μας εμπνέεις τους πιστούς για μια ζωή αιώνια.

Α πλόχερα βοήθησες πτωχούς και πονεμένους,
Ν όμος διαρκής η προσφορά στους ταλαιπωρημένους.
Δ εχόσουν όλους με χαρά, περίσσια καλωσύνη,
Ρ ύστης οσίων μιμητής, εις την ελεημοσύνη.
Ο ρφάνεψαν τα αγαπητά πνευματικά παιδιά σου,
Ύ στατο χαίρε, αναφωνούν και βρίσκονται κοντά σου.
Λ ιγόστεψαν οι Γέροντες, Οσιακοί Πατέρες,
Α ναπτερώνουν τις ψυχές ως φαεινοί Αστέρες.
Κ αλό Παράδεισο ποθείς, τάχιστα τον κερδίζεις,
Η λιόλουστος, λευκή ψυχή, κοντά μας φτερουγίζεις
Σ ύ είσαι πρότυπο για μάς και σε ευγνωμονούμε.
Σ ε αποχαιρετούμε!
Ω ραίο πρότυπο ζωής, και σε ευγνωμονούμε».

    Και η παραπάνω θαυμάσια ακροστιχίδα του αγαπητού μας Ηλία, και το παρακάτω κείμενο του Οσίου Σισώη του Αιγυπτίου, είναι χαραγμένα στην πλάκα του Μνημείου του Γέροντα Αρχιμ. Ιωαννικίου Ανδρουλάκη.
Διαβάζομε:

«Ορών Σε Τάφε, δειλιώ σου την θέαν,
και καρδιοστάλαχτον δάκρυον χέω,
Χρέος το Κοινόφλητον εις νουν,
λαμβάνων πως ουν μέλλω διελθείν, πέραν τοιούτον;
Άι! Άι! Θάνατ, τίς δύναται φυγείν Σε;»

Και η προσωπική επιγραφή του Γέροντα στη συνέχεια:
«Είμαι αμαρτωλός, πολύ αμαρτωλός, όμως ελπίζω
στην ευσπλαχνία του Θεού!».

     Και το τόσον περιεκτικό και ευλογημένο πνευματικό έργο κλείνει με τον φωτισμένο Επίλογο, των σ. 59-63, απ’ όπου το παρακάτω απόσπασμα – ευλογία στους αναγνώστες μας. Τέτοια έργα, και μάλιστα Λαμπριάτικα, είναι φως και ευλογία Θεού, για τους αναγνώστες των! Λέει το απόσπασμα που ανθολογήσαμε, κλείνοντας το βιβλίο:
«…Ο γέροντας, διανύοντας τη δέκατη δεκαετία της ζωής του (93 ετών), μας αποχαιρετά γελαστός, 6 Δεκεμβρίου 2017, πορεύεται εις τόπο αναπαύσεως και γίνεται ουρανοπολίτης, πλησίον των δικαίων και των αγίων αγγέλων.
    Η εν Κυρίω κοίμησίς του, μας συνεκίνησε βαθύτατα, αλλά διατηρούμε ισχυρές αναμνήσεις και έντονα βιώματα, από την Οσιακή Του ζωή και τη μεταξύ μας σχέση και επικοινωνία. Δεν τον λησμονούμε και δεν σταματούμε να συνομιλούμε πνευματικά και να νιώθουμε την παρουσία μαζί του. Συχνές είναι οι επισκέψεις των πνευματικών του τέκνων, στο Κοιμητήριο Αγίου Μάρκου, στον Βαχό Βιάννου, όπου αναπαύεται ο γέροντας, και η ψυχή Του αγάλλεται, για την εκεί παρουσία τους…», (σ. 63).
     Και με τον φωτισμένο και τόσον περιεκτικό Επίλογο του έργου “Γέροντας Ιωαννίκιος Ανδρουλάκης”, του όντως χαρισματικού συγγραφέα πανεπιστημιακού δασκάλου, κι αδελφικού φίλου, Ηλία Γ. Μετοχιανάκη, κλείνει.
      Είναι πολλές και θερμές οι ευχαριστίες μας. Επιθυμία μας να βρουν οι αναγνώστες μας το έργο (είναι ξαναγράψαμε: Έκδοση του Συλλόγου Φίλων Ενορίας Αγ. Γεωργίου, Αμιρά Βιάννου) και να το απολαύσουν! 

Σας ευχαριστούμε! Χριστός Ανέστη και ευχές για Υγεία σε όλους!

 

 

 

πηγή “Χανιώτικα Νέα”