Ποια η Θέση του Θεού στην Ιατρική Επιστήμη;
Κυριακή 26 Ιουνίου 2022. Κυριακή Β Ματθαίου. Κυριακής των Αγιορειτών Πατέρων. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Όσιος Δαβίδ ο εκ Θεσσαλονίκης. Ο Όσιος Ιωάννης ο Επίσκοπος Γοτθίας. Ο Άγιος Δαβίδ ο Νέος Οσιομάρτυρας ο Αγιαννανίτης. Ευαγγέλιο: Κατά Ματθαίο δ΄ 18-23.Το κάλεσμα των τεσσάρων ψαράδων. Η περιοδεία στη Γαλιλαία. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, β’ 10-16. Η δίκαιη κρίση του Θεού.
Ευαγγελικό Κήρυγμα
«Περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς… θεραπεύων πάσαν νόσον».
(Και περιόδευε σε όλη τη Γαλιλαία ο Ιησούς θεραπεύοντας κάθε νόσο.)
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Σήμερα η Ευαγγελική περικοπή αναφέρετε στους αρρώστους, σε αυτούς που βασανίζονται και ταλαιπωρούνται στο κρεβάτι του πόνου σε κάποιο νοσοκομείο, στο σπίτι τους ή σε κάποιο ίδρυμα. Αλλά και γι’ αυτούς που είναι κοντά τους και συμπαραστέκονται στον άρρωστο. Για όλους αυτούς ο Χριστός έχει κάτι να πει. Γιατί στάθηκε δίπλα σε τόσους ασθενείς και τους χάρισε υγεία, δύναμη και χαρά.
Ανέκαθεν η προσφορά των γιατρών ήταν πολύτιμη και πολύ συμαντική. Και όταν γίνεται από αγάπη προς τους αδελφούς είναι ακόμα πολυτιμότερη. Από την εποχή εκείνη, που ο Ιησούς θεράπευε τους αρρώστους, η φύση της αρρώστιας δεν άλλαξε μέχρι σήμερα ούτε η φθοροποιός επίδρασή της στο ανθρώπινο σώμα. Άλλαξε όμως πολύ, προόδευσε η ιατρική επιστήμη. Ήταν με πολλές ελλείψεις τα χρόνια εκείνα. Με πολλές δυνατότητες σήμερα. Ικανή να αντιμετωπίσει με τις γνώσεις και τα σύγχρονα μέσα πολλές και δύσκολες καταστάσεις. Στη διάθεση της νοσοκομεία μεγάλα με ερευνητικά κέντρα και πολλά βοηθητικά μέσα.
Αυτό όμως έχει επηρεάσει πολύ τον σύγχρονο άνθρωπο. Τον θάμπωσε. Τον έκανε να εξαρτάτε σχεδόν αποκλειστικά τη θεραπεία και την υγεία του από την ιατρική επιστήμη. Παραμέρισε τον Θεό. Τον έβαλαν σε δεύτερη μεριά. Και έτσι, μόλις συμβεί το παραμικρό, μόλις νιώσει τον ελάχιστο κλονισμό στην υγεία, τρέχει στους γιατρούς και στα νοσοκομεία. Καταθέτει εκεί τις ελπίδες του και όλη του την εμπιστοσύνη. Διότι πιστεύει πως αυτή και μόνο είναι ικανή να τον βοηθήσει να ξαναβρεί το χαμένο του θησαυρό, που είναι η υγεία.
Πλάι όμως στην επιστήμη της ιατρικής απαραίτητη είναι και η παρουσία του Θεού. Υπάρχουν γιατροί επιστήμονες που δεν ξεκινούν να πράξουν τίποτα χωρίς να κάνουν προσευχή και να επικαλεστούν την Χάρη του Θεού, τη βοήθεια του Θεού.
Πρέπει να δούμε σ’ όλα αυτά ο Θεός ποια θέση έχει; Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ; Στην Παλαιά Διαθήκη η Σοφία Σειράχ κεφάλαιο ΛΗ΄ στίχο 6, μας τονίζει μια μεγάλη αλήθεια: «Αυτός έδωκεν ανθρώποις επιστήμην ενδοξάζεσθαι εν τοις θαυμασίοις αυτού». Ο ίδιος ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους την ιατρική επιστήμη, ώστε να δοξάζεται με τα θαυμαστά του έργα. Ακόμα μας προσθέτει: «Κύριος έκτισεν εκ γης φάρμακα… εν αυτοίς εθεράπευσε και ήρε τον πόνον αυτού», δηλαδή του ανθρώπου (ΣΤ΄ 4,7). Ακόμα και όταν ασκείται η ιατρική επιστήμη, ο Χριστός αόρατα καθοδηγεί την πορεία της θεραπείας. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που να γίνεται χωρίς το θέλημά Του ή την παραχώρησή Του. Δεν είναι σωστό, λοιπόν, να απευθυνόμαστε μόνο στην ιατρική και να αγνοούμε τον εμπνευστή και δωρητή της. Έπειτα, οι δυνατότητες της ιατρικής δεν είναι απεριόριστες. Συχνά, σταματάει μπροστά στον άρρωστο, μη μπορώντας να του προσφέρει καμιά αποτελεσματική βοήθεια. Πόσες φορές δεν ακούμε από τους ιατρούς να ομολογούν: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο. Από εδώ και πέρα μόνον ο Θεός».
Όταν ο Χριστός περπατούσε στη γη, με ένα και μόνο λόγο Του ζωογονούσε σβησμένα βλέμματα, στερέωνε παράλυτα μέλη, δρόσιζε ψημένα από τον πυρετό μέτωπα. Βοηθούσε τους ανθρώπους με οποιοδήποτε τρόπο. Τίποτα δεν ήταν αδύνατον γι’ αυτόν. Καμιά αρρώστια δεν ήταν ακατανίκητη. Η Θεότητα Του και η παντοδυναμία Του ήταν ανώτερη από όλες τις ιατρικές και τους γιατρούς του κόσμου. Θεράπευε με την πιο μεγάλη ευκολία την αρρώστια και χάριζε αμέσως την υγεία χωρίς κανένα διάμεσο στάδιο αναρρώσεως. Θεράπευε «πάσαν νόσον…», όπως μας διηγείται ο Ευαγγελιστής. Και ακόμα «όσοι ήπτοντο αυτού, εσώζοντο» (Μάρκ. ΣΤ΄56). Με μια όμως προϋπόθεση, που είναι η πίστη. Πίστη στην αγάπη Του, στην παντοδυναμία Του, στην Θεία αποστολή Του. Χωρίς πίστη δεν γίνετε τίποτα. Ακόμα και σήμερα αλλά και πάντοτε ο Χριστός μας λέει: «Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» (Μάρκ. Θ΄23). Και για να κάνει ο Χριστό το σημείον, για να δώσει ως πανάγαθος και παντοδύναμος που είναι την ποθητή θεραπεία, ζητάει αυτή τη ζωντανή πίστη.
Αδελφοί μου.
Όσοι πονάμε αλλά και υποφέρουμε από κάποια αρρώστια, ας προσέξουμε αυτή την αλήθεια που είναι και η πραγματικότητα. Δεν θα αφήσουμε και τον γιατρό, δεν είναι σωστό, και αυτός κάνει ότι είναι δυνατόν και περνάει από το χέρι του. Γιατί «αυτόν έκτισε Κύριος» (Σοφ. Σειρ. ΛΗ΄1). Αλλά πάνω από αυτόν ας βάλουμε τον Θεό μας, τον Χριστό. Ο Χριστός είναι ο Παντοδύναμος γιατρός. Ας καταφύγουμε με πίστη σ’ Αυτόν με εμπιστοσύνη. Ας προσευχηθούμε με ειλικρίνεια και με πίστη ότι θα γίνει το θαύμα. Η προσευχή είναι εκείνη που θα φέρει όλους κοντά στον Χριστό. Αλλά και τον Χριστό θα Τον φέρει κοντά στα κρεβάτια του πόνου και της αγωνίας των πονεμένων συνανθρώπων μας, που πραγματικά τον έχουν ανάγκη. Αμήν!
π. Εμμανουήλ Ραπτάκης