Άγιος Νικόλας ο Αγιοθαλασσίτης
Στις 6 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Νικόλαο, τον προστάτη των ναυτικών. Εορτάζεται από τους θαλασσινούς, αλλά και οι στεριανοί του έχουν ιδιαίτερο σεβασμό και δικαίως τον αποκαλούν ο «Μέγας αντιλήπτωρ τοις εν τη γη και τοις πλέουσι».
«Στόμα Δικαίου αποστάζει σοφίαν, χείλη δε ανδρών επίστανται χάριτας»
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Υπάρχουν επιγραμματικές φράσεις για μερικούς αγίους που δείχνουν πόσο δημοφιλείς είναι ένας άγιος, πως εορτάζεται; Που γιορτάζεται, αλλά και την σημασία της γιορτής του. Για τον Άγιο Νικόλαο ο λαός μας λέει: «Τον Άγιο Νικόλαο, που είναι της γης και του πελάγου», και έτσι πραγματικά ο Άγιος με το ελληνικό όνομα Νικόλαος που σημαίνει νίκη του λαού, τιμάται και εορτάζεται σε στεριά και θάλασσα, με μια απλή πίστη, όχι στην Ελλάδα μόνο αλλά όπου και αν υπάρχει χριστιανικός κόσμος.
Ο Άγιος που τιμάμε την μνήμη του σήμερα γεννήθηκε κατά τα τέλη του 3ου αιώνα στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς χριστιανούς. Τον πατέρα του τον έλεγαν Επιφάνιο και την μητέρα του Νόννα, οι οποίοι για πολλά χρόνια ήταν άτεκνοι και όταν ο Άγιος Νικόλαος ήρθε στον κόσμο, τον δέχτηκαν ως δώρο Θεού. Ήδη από την βρεφική του ηλικία φάνηκε ο πόθος για την αρετή αφού δεν θήλαζε Τετάρτη και Παρασκευή. Μικρός στην ηλικία, χειροτονήθηκε Διάκονος και λίγο αργότερα Πρεσβύτερος. Όταν οι γονείς του κοιμήθηκαν μοίρασε ότι είχε στους φτωχούς και η ελεημοσύνη κατέστη η μεγαλύτερη δόξα του. Έσωσε έτσι από την ατίμωση τριών κοριτσιών, τις οποίες ο πατέρας τους, που ήταν πνιγμένος στα χρέη, ήθελε να της εξωθήσει στην πορνεία και ο άγιος τις βοήθησε να παντρευτούν και να ξεχρεώσει το πατέρα τους. Ο Θεός τον Άγιο Νικόλαο τον αντάμειψε με το χάρισμα των θαυμάτων και όταν πήγε προσκυνηματικό ταξίδι προς τους Αγίου Τόπους, θαυματουργικά έκανε να γαληνέψει η θάλασσα, θαύμα που το έκανε πολλές φορές. Μετά την επιστροφή του από τους Αγίους Τόπους η τοπική Σύνοδος τον εξέλεξε Επίσκοπο την γειτονικής πόλης των Μύρων καθ’ υπόδειξη Άγγελου Κυρίου που είχαν συγκεντρωθεί για την εκλογή. Όταν έγινε Επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας αύξησε τον προσωπικό του αγώνα στις νηστείες, τις αγρυπνίες, τις προσευχές καθώς και το ενδιαφέρον του για το πνευματικό του ποίμνιο. Ο Τιμώμενος Άγιος ήταν ένας από τους πρώτους Πατέρες της Εκκλησίας που άλλαξαν τη ροή της Ιστορίας στον τομέα της φιλανθρωπίας.
Όμως εκείνη την εποχή αυτοκράτορες ήταν ο Διοκλητιανός και Μαξιμιανός που εκήρυξαν ένα μεγάλο διωγμό κατά των Χριστιανών. Τότε οι φανατικοί ειδωλολάτρες των Μύρων συνέλαβαν τον Ιεράρχη Άγιο Νικόλαο κι αφού τον βασάνισαν σκληρά, τον έριξαν στην φυλακή. Ο Άγιος με καρτερία και αντοχή, υπέμεινε αυτή την δοκιμασία, μέχρι που στο θρόνο της Ρώμης ανήλθε ο Μέγας Κωνσταντίνος, που ελευθερώνει όλους τους φυλακισμένους Χριστιανούς και κατέπαυσε τους διωγμούς κατά των Χριαστιανών. Με τα σημάδια του μαρτυρίου επιστρέφει στην επαρχία του, κηρύττει, προσεύχεται κάνει θαύματα και γυρίζει πολλούς ειδωλολάτρες στο Χριστιανισμό.
Δεν περνά όμως πολύς καιρός κι ενώ επικρατεί η ειρήνη, ο διάβολος που δεν ανεχόταν την επικράτηση του Χριστιανισμού ξεσήκωσε νέα θύελλα, μια θύελλα, την Αίρεση του Αρείου. Αυτή η δυσσεβή αίρεση βρίσκει τον Άγιο Νικόλαο Επίσκοπο στα Μύρα στην πρώτη γραμμή των υπερμάχων της Ορθοδοξίας, μεταξύ των 318 θεοφόρων Πατέρων που συγκεντρώθηκαν στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325μ.Χ. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, όταν άκουσε τον Άρειο να μιλάει με ασέβεια για το πρόσωπο του Χριστού, οργίσθηκε που σηκώθηκε πάνω και τον ράπισε δυνατά στο πρόσωπο ενώπιον του Αυτοκράτορα. Για την πράξη του αυτή, αφαιρέθηκε το επισκοπικό ωμοφόριο και το Ιερό Ευαγγέλιο και μπήκε στην φυλακή. Το ίδιο βράδυ τον επισκέπτεται ο Χριστός και η Παναγία μας, του λύνουν τα δεσμά, του επιστρέφουν το Ιερό Ευαγγέλιο και το ωμοφόριο. Το πρωί τον βρήκαν λυμένο από τα δεσμά, να φοράει το ωμοφόριο και να διαβάζει το Ιερό Ευαγγέλιο. Τότε ο Αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος μόλις το έμαθε πήγε συντετριμμένος, του ζήτησε συγνώμη και τον αποφυλάκισε.
Με τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, ο Άγιος επιστρέφει στα Μύρα της Λυκίας, όπου και συνεχίζει το θεάρεστο έργο του. Κάποια στιγμή, στην πόλη των Μύρων έπεσε λιμός, ο Άγιος εμφανίζεται στον καπετάνιο ενός πλοίου που ήταν φορτωμένο με στάρι και πήγαινε στην Γαλλία και τον παρακάλεσε να το φέρει στα Μύρα της Λυκίας, γιατί εκεί υπήρχε μεγάλη έλλειψη σταριού και θα το πωλούσε εύκολα. Του έδωσε μάλιστα τρία χρυσά νομίσματα. Ο καπετάνιος μόλις ξύπνησε βρήκε στα χέρια του τα χρυσά νομίσματα και έκπληκτος ήρθε στα Μύρα, όπου πράγματι πούλησε όλο το στάρι του και θαύμασε το θαυματουργό άγιο Νικόλαο. Ο Ιεράρχης του Θεού έσωσε από θάνατο τρείς Ρωμαίους αξιωματικούς που είχαν κατηγορηθεί άδικα για δήθεν συνωμοσία, κατά του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου αλλά και στον επίτροπο Αβλάβιο. Οι τρείς αυτή στρατιωτικοί προς ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο έγιναν μοναχοί. Πολλές φορές όσο ζούσε αλλά και μετά τον θάνατο του ο Άγιος Νικόλαος θαυματουργικά προστάτευε πλοία και ταξιδιώτες που κινδύνευαν στην θάλασσα και για το λόγο αυτό τιμάται ως προστάτης των ναυτικών. Ο Άγιος υπήρξε για τους πιστούς ο φιλάνθρωπος και Καλός Ποιμένας του Χριστού. Στο πρόσωπο του έλαμπε και ακτινοβολούσε η ειρήνη. Κοιμήθηκε ειρηνικά και πήγε στη Βασιλεία του Θεού για να λάβει την ανταμοιβή των καλών έργων του.
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Το θαύμα και η εξάπλωση της τιμής του σημερινού εορταζομένου Αγίου Νικολάου στα πέρατα της οικουμένης, γιατί περί θαύματος πρόκειται, οφείλεται σε ένα και μόνο γεγονός και πιο είναι αυτό: Είναι ότι ο Άγιος Νικόλαος, ο απλός και ταπεινός Ιεράρχης των Μύρων, σε όλη του τη ζωή διέλαμψε ως «κανόνας πίστεως, εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλος», ώστε να αποκτήσει «τη ταπεινώσει τα υψηλά τη πτωχεία τα πλούσια». Ας είναι λοιπόν βοηθός μας, προστάτης και συμπαραστάτης στις δυσκολίες μας αλλά και στις δοκιμασίες της ζωής τις οποίες περνάμε όλοι μας. Αμήν!
Π.Ε.Ρ.