Μήνυμα Χριστουγέννων: Ο πόνος θα φέρει τη χαρά και ο θρήνος την ευφροσύνη.
Κάθε Δευτέρα θα παρουσιάζουμε το Κήρυγμα (το Λόγο του Αποστόλου) της προηγούμενης Κυριακής. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα λόγια που αναφέρονται στον Απόστολο και στο ιερό Ευαγγέλιο, καθώς δεν είναι τίποτα άλλο από τα λόγια του ίδιου του Θεού, που αν και γράφηκαν εκατοντάδες χρόνια πριν, είναι πάντα τόσο επίκαιρα και ο μονόδρομος που οφείλει να διαβεί ο κάθε ευσεβής Ορθόδοξος Χριστιανός.
Σήμερα ο Λόγο της Κυριακής 24-12-2017, Κυριακή προ του Χριστού Γεννήσεως, Απόστολος προς Εβρ. ια΄ 9-10 32-40, στίχοι από την Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Εβραίους, Ευαγγέλιο Ματθ. α΄ 1-25.
Το Κήρυγμα
«…ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν…»
(…ελιθοβολήθησαν, επριονίσθησαν, επέρασαν μέσα από πολλούς πειρασμούς…)
Η αναμονή των Χριστουγέννων, αγαπητοί μου αδελφοί για εμάς τους Χριστιανούς, είναι ζήτημα μίας ημέρας. Όμως για τους αγίους που εορτάζουν σήμερα από τον Αδάμ μέχρι και τον δίκαιο Ιωσήφ, η αναμονή αυτή κράτησε πολλούς αιώνες. Οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης έζησαν και κοιμήθηκαν με την προσμονή της ελεύσεως του Χριστού στη γη. Πως έζησαν οι πιστοί τη μεγάλη αυτή περίοδο; Μας το εξηγεί ο Απόστολος Παύλος στην αποστολική περικοπή που όλοι μας ακούσαμε.
Η περίοδος της αναμονής του Μεσσία στην Π. Διαθήκη ήταν με πόνο και δοκιμασίες. Με διωγμούς των πιστών και μαρτύριο. Άλλοι από τους ανθρώπους του Θεού, από τους δίκαιους, μαρτύρησαν. Άλλοι υπέφεραν εμπαιγμούς, μαστιγώσεις, δεσμά και φυλακή. Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς. Ήρθε όμως Μεσσίας, αφού προηγουμένως πόνεσε πολύ η ανθρωπότητα. Αυτοί που άκουσαν από τον άγγελο το μήνυμα της «χαράς μεγάλης», ήταν ένας λαός πονεμένος.
Όμως η ζωή μας εξακολουθεί να είναι μια αναμονή του Χριστού και μετά τη γέννηση Του. Είναι και για μας μία περίοδο πόνου. «Πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ, διωχθήσονται». (Β΄ Τιμ. γ΄ 12). Το μίσος αυτό που τρέφουν και το εκδηλώνουν αυτοί οι άνθρωποι (κακοί), εναντίον των δικαίων είναι παλαιό και συνεχίζεται. Πόσες φορές και σήμερα ο άνθρωπος του Θεού συκοφαντείται, τον ειρωνεύονται, τον διαβάλλουν, τον κατηγορούν. Η ζωή των πιστών είναι ζυμωμένη με τον πόνο.
Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα όμως είναι διαφορετικό: Ο ανθρώπινος πόνος θα περάσει στη χαρά. Τον θρήνο θα τον διαδεχθεί η ευφροσύνη. «Οι σπείροντες εν δάκρυσιν εν αγαλλιάσει θεριούσι» (Ψαλμ. Ρκε΄5). Τώρα πονάμε. Αργότερα θα γελάμε. Ο άγγελος σύντομα θα μας πει: «Ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην». Ήλθε ο Χριστός ο Λυτρωτής.
Η περίοδος της αναμονής του Λυτρωτή για τους δικαίους της Π. Διαθήκης ήταν μια περίοδο πίστεως. Οι προ Χριστού άγιοι έζησαν «διά πίστεως», μας λέει σήμερα ο θείος Απόστολος. Τα μάτια τους δεν σταματούσαν στον κόσμο αυτό. Διέσχιζαν με τη δύναμη της πίστεως τους αιώνες κι έβλεπαν το πρόσωπο του ερχόμενου Μεσσία. Κάρφωναν τα μάτια τους σ’ αυτό και νικούσαν ολόκληρα βασίλεια, έφραζαν στόματα λιονταριών, έσβηναν τη δύναμη της φωτιάς… Με αυτή την πίστη έζησαν οι πατριάρχες, οι δίκαιοι, οι προφήτες…
Ακόμα και η δική μας ζωή πρέπει να είναι μια ενατένιση του Χριστού με πίστη. Δεν μπορούμε να Τον βλέπουμε με τα σωματικά μας μάτια. Όμως όπως και οι προ Χριστού μπορούμε να Τον ατενίζουμε «δια πίστεως».
Όταν σε κτυπούν τα κύματα των δυσκολιών και των πειρασμών, σήκωσε τα μάτια της ψυχής σου και με την πίστη ατένιζε το θείο πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού. Αυτό θα σου δώσει τη δύναμη να υπερνικήσεις κάθε εμπόδιο, κάθε αντιξοότητα. «Αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» μας τονίζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης (Α΄ Ιωάν. ε ΄4). Σε τυλίγει η αδικία, η αμαρτία, η αθλιότητα; Άφησε τη σκέψη σου να τρέξει και να αναζητήσει με πίστη την αγία μορφή του Κυρίου μας. Αυτό θα σε κάνει ικανό να ζεις με δικαιοσύνη, αγνότητα, αξιοπρέπεια, μέσα στον κόσμο. Ο δίκαιος Ιωσήφ και η Παρθένος Μαρία με το θείο Βρέφος στην αγκαλιά, που παίρνουν το δρόμο της εξορίας, κυνηγημένοι από την μανία του Ηρώδη, ας αποτελούν πηγή θάρρους στις δοκιμασίες μας.
Αγαπητοί μου, αδελφοί.
Τα Χριστούγεννα ας τονώσουν και τη δική μας πίστη και ελπίδα στον ερχόμενο Κύριο. Τον Κύριο που θα γεννηθεί αύριο και στις δικιές μας καρδιές. Στον κάθε άνθρωπο του πόνου, της λύπης αλλά και της χαράς. Στον άνθρωπο που προσπαθεί και αγωνίζεται όπως αγωνιζόταν και οι προ Χριστού άνθρωποι, για την έλευση του. Ο Κύριος, μας το βεβαίωσε: «Ναι έρχομαι ταχύ» (Αποκ. Κβ΄ 20). Ας ζούμε με την αναμονή. Αμήν!
Διενοήθην και έγραψεν
Π. Ε.