Τα Υλικά Αγαθά, Δεν Γεμίζουν Την Τράπεζα Του Ουρανού
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018. Κυριακή Θ’ Λουκά. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Πλάτωνας. Ο Άγιος Ρωμανός ο Μάρτυρας. Ο Άγιος Αναστάσιος ο Νεομάρτυρας από την Παραμυθιά της Ηπείρου. Ευαγγελική Περικοπή Κατά Λουκ. ιβ΄ 16 – 21, η παραβολή του Άφρονα Πλουσίου. Απόστολος Εφεσ. δ΄ 1 – 7.
Το Κήρυγμα
«Ά ητοίμασας, τίνι έσται;»
(Αυτά που ετοίμασες, σε ποιον τώρα ανήκουν;)
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Ο άφρων πλούσιος που τόσο παραστατικά μας ζωγραφίζει ο Χριστός στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος όλων των ανθρώπων κάθε εποχής που ζητούν να εξασφαλίσουν σ΄ αυτή τη ζωή. Λησμονούν ή ακόμα διαγράφουν την αιωνιότητα. Ο αντιπροσωπευτικός τύπος όσων προσπαθούν με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο να θησαυρίσουν μόνο για τον εαυτό τους με άφθονα αγαθά, που θα τους δώσουν το αίσθημα της ασφάλειας και της σιγουριάς, χωρίς να ενδιαφέρονται για κάτι ανώτερο.
Οι άνθρωποι που ανεβαίνουν, γίνονται ίσως γνωστοί, «παράγοντες» όπως λέγονται. Δέσμιοι όμως της ύλης, χωρίς πνευματικές ανατάσεις. Είναι έμποροι, είναι επαγγελματίες, είναι υπάλληλοι, έχουν μια οποιαδήποτε θέση, δεν διστάζουν όμως να συκοφαντήσουν τους άλλους, ή ύπουλα να μειώσουν την καλή τους φήμη, για ν’ ανεβούν οι ίδιοι. Άλλοτε κολακεύουν τους ισχυρούς της ημέρας, για ν’ αποκτήσουν εύνοιες, να κατακτήσουν αξιώματα, που δεν τους ανήκουν, που δεν έχουν την ικανότητα να εκπροσωπήσουν. Μεταχειρίζονται κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο και φθάνουν πραγματικά σε υψηλές βαθμίδες.
Στις αρχές η συνείδηση τους ίσως διαμαρτύρεται για μια τέτοια πορεία ζωής. Πιθανώς τους δείχνει τον κατήφορο, το βάραθρο που κατρακυλούν. Τους λέει ότι οι νοθείες, οι απάτες, οι κολακείες, μπορούν να τους βοηθήσουν να ανεβούν αλλά…. Αυτοί όμως πνίγουν αυτή τη θεία φωνή και συνεχίζουν την πορεία τους. πηγαίνουν κάπου κάπου και στο ναό «έτσι για το καλό».
Εξασφαλίζουν τιμές, πλούτη, μισθούς, συντάξεις. Άλλοι πάλι γίνονται ισχυροί οικονομικοί παράγοντες. Συσσωρεύουν εκατομμύρια, αποκτούν περιουσίες, δημιουργούν γύρω τους κόλακες. Μια χαρά τα κατάφερα, ίσως σκέπτονται. Μπράβο τους, ψιθυρίζουν κάποιοι γύρω τους…
Όμως είναι όλα αυτά δείγμα πραγματικής ευτυχίας; Είναι αρκετά να τους εξασφαλίσουν για πάντα; Τι από όλα αυτά θα τους συνοδεύει στο αιώνιο ταξίδι τους;
Ένας σύγχρονος πνευματικός αγωνιστής γράφει ότι όλοι αυτοί οι εξασφαλισμένοι, τα έχουν τακτοποιήσει θαυμάσια όλα; Έχουν αφήσει όμως σε μια τράπεζα ατακτοποίητο ένα λογαριασμό. Τον προσωπικό τους λογαριασμό στην τράπεζα του Θεού. Μόχθησαν, κουράστηκαν, καταπάτησαν τη συνείδηση τους. Με μια όμως λανθασμένη προοπτική: ότι τα πάντα τελειώσουν στον τάφο. Ότι δεν υπάρχει άλλη ζωή, όπου θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Και όταν έρχεται η ώρα τους, ή ώρα της κρίσεως τους, οι μεγάλοι αυτοί επιτυχημένοι της ζωής, αποδεικνύονται οι μεγαλύτεροι και τραγικότεροι αποτυχημένοι. Γιατί η τακτοποίηση του προσωπικού μας λογαριασμού στην τράπεζα του Ουρανού αρχίζει από εδώ στην γη.
Δεν λέει κανείς πως είναι λάθος να κάνουμε σχέδια για το μέλλον. Το δικό μας και της οικογενείας μας. Να τρέφουμε ευγενείς φιλοδοξίες και βλέψεις. Σε εκείνο που αντιτίθεται το πνεύμα του Θεού είναι η παραγνώριση του θείου παράγοντα, η παράλειψη της αγάπης, η άρνηση της πίστεως στην αιωνιότητα, η αλαζονεία και το αποκλειστικό ενδιαφέρον για τον εαυτό μας. Όπως ακριβώς έκανε και ο άφρων πλούσιος της παραβολής.
Όμως η ψυχή, στην οποία απευθυνόταν, δεν είναι δυνατόν να νιώσει ικανοποίηση και ευτυχία με την απόλαυση μόνο των υλικών αγαθών. Γι’ αυτό ήταν ταραγμένος και ανήσυχος. Και συνεχώς κατατρωγόταν από την σκέψη: «Τι ποιήσω… Τι να κάνω;»
Αγαπητοί μου αδελφοί.
Η ψυχή μας για να βρει ικανοποίηση χρειάζεται τροφοδοσία πνευματική με το λόγο του Θεού, με την λατρεία, με τον Θείο Λόγο, με την μυστηριακή ζωή, με το καθημερινό βίωμα του θείου θελήματος. Έτσι μόνο ο άνθρωπος θα ζει στη γη αυτή, θα εργάζεται, θα φέρεται ως πολίτης όμως του ουρανού. Δεν θα γίνεται δέσμιος των υλικών αγαθών. Δεν θα ενδιαφέρεται μόνο να εξασφαλισθεί στην προσωρινή τούτη ζωή. το ενδιαφέρον του, οι προσπάθειές του, ο αγώνας του, θα αποβλέπουν να είναι πάντα τακτοποιημένος στην τράπεζα του ουρανού. Αμήν!
Π.Ε.Ρ.