Οι Τρεις Ιεράρχες, Όσα δεν Έχετε Ακούσει.

            Παρατήρηση:                                                                                                                                                                                                                                                Για περίπου 200 χρόνια η εορτή των Τριών Ιεραρχών, προστάτες των γραμμάτων, των μαθητών και των διδασκάλων, έχει καθιερωθεί εκτός από θρησκευτική και ως εκπαιδευτική. Εορτάζεται αδιάλειπτα στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους, τόσο από την Εκκλησία μας όσο και από το Υπουργείο Παιδείας. Φέτος και για πρώτη φορά, ο υπουργός της Παιδείας με εγκύκλιο του όρισε την ημέρα αυτή αργία και κατήργησε τις καθιερωμένες εορταστικές εκδηλώσεις της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, δίνοντας εντολή να παραμείνουν τα σχολεία κλειστά. Έτσι οι νέοι μαθητές δεν θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν και να μάθουν για τους Τρεις Μεγάλους Διδασκάλους και προστάτες τους, ούτε και η μαθητική κοινότητα να τους τιμήσει και να ζητήσει την Ευλογία και τη Χάρη τους….                                                                                                              Ακολουθεί ο λόγος του Π.Ε.Ρ. για τους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους της Εκκλησίας μας.

 

  ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

 

          Οι τρεις ιεράρχες, οι «ποιμένες οι χριστομίμητοι», «οι στερροί της πίστεως πρόμαχοι» και οι «αείροοι ποταμοί του Πνεύματος», όπως τους εξυμνούν οι ιεροί υμνογράφοι, υπήρξαν και είναι η δόξα της Εκκλησίας μας. Με την προσωπικότητα τους και την δράση τους εδημιούργησαν τον «χρυσούν αιώνα» της εκκλησιαστικής ιστορίας. Απετέλεσαν με τα συγγράμματά τους, όπως γράφει ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, «εποχήν λόγου νέαν, μεγάλην και ένδοξον δια το ανθρώπινον γένος».

 

 

            Διέπρεψαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής και κοινωνικής ζωής της εποχής τους και έγιναν αιώνια υποδείγματα πνευματικότητος και κοινωνικής προσφοράς. Καλλιέργησαν με επιμέλεια όλα τα χαρίσματα που τους χάρισε ο Θεός και τα διέθεσαν όλα αυτά, καθώς και όσα άλλα επίκτητα χαρίσματα απέκτησαν με τον αγώνα τους, στην υπηρεσία των συνανθρώπων τους.

            Υπήρξαν μεγάλοι από κάθε άποψη. Μεγάλοι στην μόρφωση. Κατέκτησαν όλες τις επιστήμες της εποχής τους στην εντέλεια: φιλοσοφία, ρητορική, ιατρική, αστρονομία, γεωμετρία και προ πάντων την επιστήμη των επιστημών, την θεολογία. Αυτός που μελετά τα συγγράμματά τους μένει έκθαμβος μπροστά στις γνώσεις και στην επιστημονική κατάρτισή τους. Τα συγγράμματά τους, οι ομιλίες, τα κηρύγματα, οι επιστολές τους γίνονται αιώνες τώρα αντικείμενο μελέτης επιστημονικής έρευνας από ειδικούς και σπουδαίους μελετητές.

 

 

            Επίσης υπήρξαν μεγάλοι και στην αρετή. Αξιοποίησαν πλήρως την Χάρη του Θεού που έλαβαν με τη Βάπτιση τους, και την ανανέωναν διαρκώς με την συνειδητή και συχνότατη συμμετοχή τους στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Ανέβηκαν στις ψηλότερες κορυφές της αγιότητας. Έγιναν, όπως ψάλλουν ενθουσιαστικά γι’ αυτούς οι ιεροί υμνωδοί, «τα άνθη τα εύοσμα» της αρετής, οι «ουρανοβάμονες επίγειοι Άγγελοι» και οι «πανάγιοι διδάσκαλοι». Η ζωή τους ήταν ολόφωτη, άστραφτε σαν αστραπή, γι’ αυτό και ο λόγος τους αντηχούσε σαν βροντή. Ένας ύμνος προς τιμήν τους λέγει ότι ήταν «πλάκες αι θεοχάρακτοι». Βλέποντας δηλαδή κάποιος το άγιο παράδειγμά τους ήταν σαν να είχε μπροστά τους τις θεοχάρακτες πλάκες των δέκα εντολών, ζούσαν όπως ακριβώς παραγγέλλει ο Θεός με τον άγιο Νόμο του. Διδάσκουν αιωνίως το μάθημα της ευσεβείας και αρετής.

            Ήταν μεγάλοι στην αγάπη. Η πρώτη και μεγάλη εντολή της αγάπης προς τον Θεό και τους συνανθρώπους αποτελούσε την πυξίδα στην πορεία τους στην ζωή. για την αγάπη του Θεού αφιερώθηκαν σ’ Εκείνων ψυχή και σώματι. Ήταν αναμμένη διαρκώς μέσα τους η πνευματική φωτιά της αγάπης προς τον λατρευτό της καρδιάς του Κύριο, όπως φαίνεται και από τις θαυμάσιες προσευχές τους που έχουν διασωθεί.

 

 

            Μεγάλοι αναδείχθηκαν και στην αγάπη προς τον πλησίον. Μοίρασαν στους πτωχούς τις πατρικές περιουσίες τους και δεν εύρισκαν ησυχία βλέποντας δίπλα τους την δυστυχία, την φτώχεια, την ασθένεια, την πείνα και την ορφάνια. Οργάνωσαν συσσίτια για τους πτωχούς και τα ορφανά και ίδρυσαν πτωχοκομεία, γηροκομεία, ορφανοτροφεία και νοσοκομεία, για να περιθάλπουν όσους είχαν ανάγκη βοήθειας. Ήταν χιλιάδες οι αναξιοπαθούντες. Όλοι αυτοί «οι εν θλίψεσι», ψάλλει ο υμνωδός, είχαν «παραμυθούντας», δηλαδή παρηγορητάς και βοηθούς, τους Τρείς Ιεράρχες. Με τα φλογερά τους κηρύγματα περί ελεημοσύνης συγκινούσαν και παρακινούσαν τους πλουσίους να ανοίγουν τους θησαυρούς τους και να βοηθούν τους πτωχούς.

            Μεγάλοι αναδείχθηκαν και στους ηρωικούς αγώνες για την διάδοση και υπεράσπιση της χριστιανικής αλήθειας. Οργάνωσαν ιεραποστολές για την μεταλαμπάδευση του ουρανίου φωτός του Ευαγγελίου σε χώρες όπως επικρατούσε το σκοτάδι της ειδωλολατρίας, της πλάνης, της μαγείας και της ασεβείας. Χιλιάδες και μυριάδες αυτοί που πίστεψαν στο Χριστό και έγιναν φωτόμορφα τέκνα της Εκκλησίας χάρις στις ιεραποστολικές φροντίδες και δραστηριότητες των Τριών Ιεραρχών.

 

 

            Αλλά η μεγαλοσύνη τους απεδείχθη εκθαμβωτική και εκπληκτική, όταν χρειάσθηκε να υπερασπιστούν την αλήθεια. Χωρίς να υπολογίσουν τη ζωή τους και τις θέσεις τους, χωρίς να δειλιάσουν μπροστά στις απειλές των αρχόντων και αυτοκρατόρων, χωρίς να φοβηθούν τους σατανοκινήτους αιρετικούς, που είχαν μεγάλη κοσμική δύναμη, έδωσαν τις ηρωικές μάχες τους και νίκησαν. Νίκησαν και κατατρόπωσαν την αίρεση. Δεν δέχθηκαν κανένα συμβιβασμό με τους αιρετικούς. Κράτησαν με ηρωική αυταπάρνηση ανόθευτη την Ορθοδοξία, την ορθή Πίστη, όπως την δίδαξε ο Κύριος και την κήρυξαν οι άγιοι Απόστολοι. Γι’ αυτό και οι άγιοι υμνογράφοι τους εξυμνούν ψάλλοντας ότι είναι «της Τριάδος οι πρόμαχοι», «της Εκκλησίας τα μεγάλα προπύργια, οι στύλοι της ευσεβείας, ο των πιστών εδρασμός, των αιρετιζόντων η κατάπτωσις».

 

 

            Όσα και αν πούμε για το μεγαλείο των «τριών μεγίστων φωστήρων της τρισηλίου θεότητος», θα είναι φτωχά μπροστά στην πραγματικότητα. Οι μεγαλοφυείς αυτοί άνθρωποι, που ήταν δώρα του Θεού στην εκκλησία του, θα είναι για πάντα φωτεινοί οδοδείκτες, που θα δείχνουν τον ασφαλή δρόμο προς την Βασιλεία Του, αλλά και για την σωτηρία μας. Είναι και σήμερα οδηγοί μας και πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμά τους. Ας τους παρακαλούμε και στην θριαμβεύουσα Εκκλησία των ουρανών, που βρίσκονται, να πρεσβεύουν και για μας προς τον Κύριο. Να τον ικετεύουν για την Εκκλησία μας. Να δέονται για τα παιδιά μας, για το γένος μας, για το έθνος μας, για τους άρχοντες μας, να τους φωτίζει ο θεός και οι άγιοι που σήμερα εορτάζουν, για το καλύτερο. Για τον καθένα μας. Να εύχονται για τη σωτηρία μας και για τον λαό μας, που τόσο τους έχουμε ανάγκη.  Αμήν!

 

Π.Ε.Ρ.