Όποιος δεν Αγαπήσει τον Εχθρό του, Μπορεί να Αγαπήσει το Χριστό;

     Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020. Άρχεται η νηστεία των Χριστουγέννων. Η Κυριακής Λουκά με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Εορτή της Ορθοδοξίας: Άγιοι Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος οι Μάρτυρες και Ομολογητές.Ευαγγέλιο:  Κατά Λουκά, ι΄25-37. Ο καλός Σαμαρείτης.. Απόστολος: Επιστολή Αποστόλου Παύλου Προς Εφεσίους, β’ 4-10.  Από το θάνατο στη ζωή.

 

 

 

 

Ευαγγελικό Κήρυγμα

«Ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη».

 

            Αγαπητοί μου αδελφοί.

Επάνω στον πόνο σκύβει και παρατηρεί τον πληγωμένο, τον πεσμένο, τον άρρωστο, τον κατατρεγμένο, τον άνθρωπο του πόνου και της δυστυχίας. Δεν τον ξέρει καθόλου, ούτε τον έχει ξαναδεί, άγνωστος προς αυτόν. Το μόνο που καταλαβαίνει από τη φυσιογνωμία και την ενδυμασία του, είναι ότι ανήκει σε φυλή εχθρική των Ιουδαίων. Εκείνη την εποχή οι Ιουδαίοι με τους Σαμαρείτες ήταν άσπονδοι εχθροί. 

            Πρέπει να μάθουμε ν’ αγαπάμε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, τους γνωστούς και τους αγνώστους μας, τους φίλους και τους εχθρούς μας, μικρούς και μεγάλους, γέρους και παιδιά. Γιατί όλοι είναι παιδιά του Θεού. Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις και αφού ο Θεός δεν γνωρίζει διακρίσεις, έτσι και εμείς πρέπει να αγαπάτε ολόψυχα τον κάθε άνθρωπο, που βρίσκεται κοντά μας, δίπλα μας. Και τον πιο απλοϊκό άνθρωπο, ακόμα και τον ιδιόρρυθμο γείτονά σας. Τον συνεργάτη μας, που μας φέρεται εγκάρδια, τον άλλο που περνάει συνήθως βαρύς. Να μάθουμε να προσφέρουμε πλούσια, χωρίς καμιά απαίτηση, την αγάπη μας προς όλες τις κατευθύνσεις. Ιδιαίτερα να μην την αρνηθούμε ποτέ σ’ όποιον πονάει και θλίβεται και έχει την ανάγκη πραγματικά. Πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, του μακρινού ή του κοντινού μας, την εικόνα του Χριστού. Και προ παντός μη μένουμε σ’ ένα αόριστο αίσθημα συμπάθειας.

 

            Πρέπει να μάθουμε ν’ αγαπάμε έμπρακτα και ηρωικά. Τα έργα είναι εκείνα που αποδεικνύουν τη γνησιότητα της αγάπης, την ειλικρινή αγάπη και τον σεβασμό προς την εικόνα του Θεού στο πρόσωπο του ανθρώπου. Όποιος αγαπά ειλικρινά ανασκουμπώνεται, ενεργεί, προσφέρει κάτι, οτιδήποτε είναι αυτό, όπως χρόνο, χρήμα, κόπο, έννοια, φροντίδες. Προσέξτε πόσο προσπάθησε και πόσο κοπίασε ο καλός Σαμαρείτης στην ευαγγελική περικοπή. Μια αγάπη που δεν στοιχίζει κατά κανόνα, είναι νοθευμένη αγάπη, πραγματική αγάπη. Πόσο συχνά το λησμονούμε αυτό! Προσπαθούμε ν’ αγαπάμε, αλλά με το αζημίωτο.

            Ας μη ξεγελάμε λοιπόν τον εαυτό μας. Τα αισθήματά μας είναι ψεύτικα, αν δεν συνοδεύονται από πράξεις. Ας φροντίσουμε να προσφέρουμε κάτι ουσιαστικότερο από λόγια. Να κινητοποιήσουμε τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα λίγα έστω χρήματά μας, να επιστρατεύουμε τις γνωριμίες μας, τη δραστηριότητα, την εφευρετικότητά μας. Η αγάπη μας πρέπει να γίνει πιο συγκεκριμένη, πιο μεθοδική, πιο ηρωική. Να κάνει σωστό και πλήρες το καλό. Ο Σαμαρείτης δεν ησύχασε προτού τακτοποιήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τον «εμπεσόντα» στους ληστές.  Και ακόμη κάτι μας τονίζει το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτη.

            Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς καμιά απαίτηση, χωρίς συμφέρον. Χωρίς να ζητήσετε ποτέ ανταλλάγματα ή τον θαυμασμό των ανθρώπων. Ο τραυματίας και καταληστευμένος άνθρωπος, ήταν ζήτημα, αν θα ζούσε, αν θα τον ξανασυναντούσε ποτέ, για να του πει ένα «ευχαριστώ»!!! Κανένα μάτι δεν έβλεπε εκείνη την ώρα την προσπάθειά του αυτή ώστε να τον επαινέσει. Έπαιζε με την ζωή του, γιατί θα μπορούσαν οι ληστές οι οποίοι χτύπησαν βαριά τον άνθρωπο εκείνον, να χτυπήσουν και να δείρουν και τον καλό Σαμαρείτη. Αλλά ούτε καν δεν το σκέπτεται, αυτό που του περνάει από το μυαλό είναι να γίνει καλά ο άνθρωπος, ο άνθρωπος που είναι κάτω και δεν μπορεί από μόνος του να σηκωθεί, να βοηθηθεί. Χρειάζεται γρήγορα βοήθεια. Αυτή είναι η γνήσια και η πραγματική αγάπη. Κινείται με ζήλο μέσα στη σιωπή και τη σεμνότητα, χωρίς ιδιοτελείς υπολογισμούς. Αυτό πρέπει πολύ να το προσέξουμε όλοι μας και συνεχώς να εξαγνίζουμε την αγάπη μας, γιατί εύκολα νοθεύεται από εγωιστικά κίνητρα και συμφέροντα. Να βοηθήσω πρόθυμα τον άλλο, όχι για να έχω στο μέλλον την εύνοια του ή την υποστήριξή του. Να γίνω θυσία για κάποιον αδελφό μου, χωρίς καμιά διάθεση να γίνει γνωστό, χωρίς καμιά απαίτηση να μου το αναγνωρίσουν. Μακριά από τις πράξεις καλοσύνης η οποιαδήποτε σκοπιμότητα γιατί υπάρχει συμφέρον. Διότι κατεβάζει την αγάπη από το ουράνιο ύψος της στη λάσπη της γης. Από βασίλισσα των αρετών την καταντά δούλη του πιο μιαρού πάθους, του εγωισμού μας.

           

 

             Αδελφοί μου.

Να μάθουμε ν’ αγαπάμε πραγματικά, γνήσια και έμπρακτα μας τονίζει η σημερινή παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Αυτός έσκυψε με γνήσια αγάπη πάνω στην καταληστευμένη από την αμαρτία ανθρωπότητα και την πόνεσε και την έπλυνε «τω ιδίω του αίματι» και την έσωσε. Ας ανοίξουν λοιπόν διάπλατα οι καρδιές μας και ας τις γεμίσει η προσταγή του: «Μάθετε ν’ αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, έμπρακτα και ηρωικά, με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Σύμφωνα με το παράδειγμα που σας έδωσα με την σημερινή παραβολή που πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας».  Αμήν!       

π.Ε.Ρ

 

 

 

 

Εικόνες από το διαδίκτυο